hacı abdullah

olumsuz olan ilk şey sokak; her taraf etnik mağaza/dükkan/büfe olmuş hiç o sokağa yakışmıyor keşke burası artık camı balkonu olan ferah daha bilindik bir yere taşınsa. mutfak esnaf mutfağı ama lüks versiyonu. yemekler lezzetli+garsonlar güler yüzlü+servis hızlı ama evet pahalı. ben bi defa gittim denedim, sulu yemek+esnaf lokantası tercih edenler uğrayabilir. biz gittiğimizde hep belli bir yaş adamlar, ninecikler ve tontiş dedecikler doluydu, arkada sadece mesnevi tarz çalıyor. tarihimekanve eski saygı duyuyorum ama ben tercih etmem bi daha. öneri: fiyatlar hakkatten çok yüksek, bu çok gereksiz. i̇stiklal'de bu kadar rakibiniz varken hem de; ilginç bi özgüven.

servis rezalet iki tane garsonlamekanişletmeye çalışıyorlar hazır yemeğin önümüze gelmesini beklemekten yorulduk

çocuklugumun renkli kavanozlari... - kapisindan içeri girer girmez beni karsilayan o canli renkleri hala hatirliyorum. annemin elinden kurtulup her renk meyveden komposto ile dolu o ahsap dolabin karsisinda ne kadar küçük kaldigimi da. boyum daha ilk rafi ancak geçiyordu ve ben her bir kavanozdaki rengin parlakligi karsisinda saskin saskin bakiyordum. o zamanlar haci abdullah lokantasi’nin sadece simdi giris kismi olarak kullanilan salonu kullaniliyordu. babam beni alip masaya oturttugunda ise yemekler çoktan söylenmisti bile.

o zamanlardan bugüne degisen ne var diye düsündüm son gittigimde. hala içeri girdigimde ayni çocuksu heyecanla raflardaki kavanozlari inceledigimi fark ettim. degisen tek sey arkaya dogru genisleyen iç mekân ve asma kattan olusan yeni salondu sadece. bir de itiraf etmeliyim iç tasarimi daha gösterisli bir hal almisti. bu kadari biraz abartili mi olmus acaba diye düsünürken istiklal caddesi'nin arap zevkini esas alan dekorayonu ile öne çikan kebapçilari gözümün önüne geldi. iste abartili dekorasyon böyle olur diye düsünüp haci abdullah lokantasi’nin dekorasyonunun kendi konseptinde oldukça tutarli ve belki de ölçülü oldugunu düsündüm.

benim animsadigim dönem yaklasik 20 yillik bir süreç. restoranin yüzyili askin seyri içinde küçük ama bir insan ömrü içinde hiç de yadsinamaz bir süre. haci abdullah lokantasi o zamanlarda da simdi de menü olarak hep çok çeside sahip bir restoran oldu. ister adina türk mutfagi deyin, ister osmanli mutfagi, haci abdullah lokantasi hep akla ilk gelen restoranlardan olmustur. menüdeki çesitlilik müdavimlerine de yansimis, toplumun her kesiminden insan lokantaya ugrar olmustur yillarca.

mutfagin essiz lezzetlerinden özellikle et yemeklerinde süphe götürmez bir lezzet hâkimdir. çogunlukla kuzu etinin hâkim oldugu et yemekleri çesitlerini tatmanizi önemle tavsiye ederim. izgaralardan köfte çesitlerinin ise olmasi gerekenden daha agir olduklarini belirtmekte yarar var. bonfile, biftek, antrikot gibi izgara yemeklerde ise lezzetten ziyade porsiyonlarin doyuruculugu daha tatminkâr. izgara balik konusunda ise herhangi bir yorumda bulunmayacagim. böyle bir lokantada izgara balik yemek hiçbir zaman tercihim olmamistir. tatli konusunda ise çesit oldukça fazla olup klasik lezzetleri tadacaginiza emin olabilirsiniz. ama benim tavsiyem, belki de çocuklugumdan kalan etkisiyle birlikte, tabiî ki kompostolar. akliniza gelen her meyvenin kompostosunu burada tadabilirsiniz.

son olarak diyebilirim ki, et yemekleri ve kompostolar gerçekten "saray mutfagi"ndan çikma lezzetleriyle tadilmayi bekliyor. afiyet olsun.

degerli okurlar, bugünkü yazim haci abdullah lokantasi ile ilgili olacak. bu lokanta senede bir iki defa gittigim, çok iyi bilinen, fanatikleri ve sevenleri bol, köklü bir isletme.
yüksek fiyatlarina karsin esnaf lokantasi kategorisinde degerlendirdigim bumekaniçin karisik duygular besledigim için uzun zamandir yazmayi erteliyordum. bugüne nasip oldu.
beyoglu'nda, aga camii'nin hemen yaninda, 1958 yilindan beri, simdi bulundugu yerde hizmet vermekte haci abdullah.
mekan 1888 yilinda abdülhamid'in ruhsat vermesiyle kurulur, yani mazisi hayli eskilere uzaniyor. fakat bugün bildigimiz adiyla degil, abdullah efendi ismiyle kurulmus oldugu da ifade etmem gerekiyor. yeri ise, bugünkü gibi beyoglu degil, karaköy rihtimi.
1915 senesine gelindiginde, lokanta karaköy'den beyoglu'na tasinir ve yemeklerini istiklal caddesi üzerinde bulunan rumeli han'da sevenlerine sunmaya baslar.
1940 senesine gelindiginde ise önemli bir degisiklik olur, istetmenin kendi deyisiyle "nöbet degisimi" gerçeklesir ve lokanta bugünkü adiyla sadri alisik sokak olan yerde haci salih ismiyle çalismaya devam eder.
bu degisiklik 1958 yilina kadar etkisini sürdürür ve lokantaya ismini veren haci salih'in ilerleyen yasi sebebiyle emekli olmasiyla bayragi çiraklari devralir. bugün hizmet verdigi yere iste bu dönemde tasinir lokanta. 1983 yilinda eski ismine geri döner ve haci abdullah olarak günümüze kadar gelir.
bas döndüren bu trafigi anlamak zor gelse de, bundan çikarilacak tek bir sonuç var: gerçek usta çirak iliskisinin mevcut oldugu isletmeler, türkiye gibi bir yerde bile 130 yil varligini sürdürebilir.
bu konunun biraz altini çizmek gerekiyor sevgili okurlar. avrupa'yi ziyaret ettigimizde, buranin eski imparatorluk baskentlerinde birkaç yüzyillik lokantalara rastladigimizda çok sasirdigimizi biliyoruz. bir lokantanin 300 yil servis vermeye devam etmesini hiçbirimizin akli almiyor. ama neticede bu isletmeler, tipki haci abdullah gibi insan yetistiren, gelenegin devam ettigi, bilgilerin ustadan çiraga aktarildigi yerler. yani ille de aile isletmeleri degil. sözün özü, keske bir nefes alis veriste açilip kapanan lokantalar ülkesi olmasak da, daha çok haci abdullah'lar çikarabilsek diyorum.

gelelim yorumlara:

istiklal caddesi üzerinde yürürken aga camii'nin yanindaki sokaktan girdiginizde hemen sol kolda görürsünüz haci abdullah'i. bulmasi gerçekten çok kolaydir.
giristeki vitrinde sizi koca koca kavanozlar içinde çesit çesit tursu karsilar. insanin tursu yiyesi gelir bunlari görünce. tipki çukurcuma tarafindaki asri tursucu'da oldugu gibi, insanin içini fena yapan bir görüntüsü vardir tursularin.
içerisi havadar ve aydinliktir. dekorasyon dikkat çekici kadar özenli ve insanin içini isitici bir sekilde yapilmistir. örtüler pamuk gibi beyazdir. duvarlardaki bölmelerde osmanli döneminden kalma mutfak malzemeleri nadir parçalar gibi sergilenmektedir.
bordo renkli duvarlarda, osmanli padisah sofralarini tasvir eden minyatürler göze çarpar. arkadaki büyük salonda büyük bir osmanli armasi ve atatürk'ün 1914 yilinda yeniçeri kiyafeti ve 1930 yilinda "modern" hali ile yer aldigi resimler bulunmaktadir. mekan, adeta "modernim ama osmanli köklerine de bagliyim" mesaji vermektedir. giriste, ortada ve en dipte üç yemek salonu yer almaktadir. üçünü de severim ama en dipteki büyük salon daha çok hosuma gider.
garsonlar hizli ve iyi niyetlidir. fakat bazen, neden bilmiyorum, ne dediklerini anlamakta zorluk çekerim. yine de açik konusmak gerekirse, servis kalitesini karsilastirmak gerektigi zaman oyumu kanaat lokantasi'ndan yana kullanacagimi vurgulamam gerekiyor. kanaat'te hizmet müthistir.
burada her türlü çorbayi içtim. yedi kardes çorbasi, uskumru çorbasi ve iskembe en çok aklimda kalanlar. iyi bir yemekten önce çorba içmeyi adet edinmis olan bendeniz bu üçlüyü öneriyorum. özellikle iki hafta önce tadina baktigim balik çorbasi, hem terbiyesi hem de baligin damakta kalan tadiyla çok iyiydi.
her ziyaretimde mutlaka salata yerim, bazen zengin yesillik vitrinlerinin basinda takilir, her türlü dolmanin arz-i endam ettigi bu isiltili dolabin önünde kendimce seçimler yaparim. her türlü dolmayi tavsiye ediyorum buradan.
sicak yemeklerde ise begendili kebabi tek geçerim. begendinin agzimda eriyen ve varligini uzun süre devam ettiren o harika tadi inanilmazdir.
mekanin serbetleri muazzamdir. kizilcik, ahududu, bögürtlen ve visne serbetlerini öneririm.
yemek sonrasinda, mutlaka komposto yemelisiniz. 8-10 çesit çikariyorlar. benim favorim karisik kompostodur.

yazi burada bitecek gibi duruyor, ama bitmeyecek, zira iki tane parantez açacagim. bunlardan birisi, haci abdullah'ta her defasinda içtigim "çedene kahvesi". bendeniz, bir lokantada yildiz bir yemek varsa, ben oraya gidip o yemegi yerim, baska hiçbir seyi önemsemem diyenlerdenim. iste çedene kahvesi de böyle bir yildiz degerli okurlar. tadi müthis. kendisi bir kahve degil, ama böyle aniliyor. bazi yerlerde çedeneye menegiç de diyorlar. arastirma yapmadim ama fistik gibi bir sey oldugunu tahmin ediyorum. haci abdullah'a gittiginizde mutlaka için. hatta sadece bunu içmek için haci abdullah'a gidin diyebilirim.

ikinci parantezim fiyat için. bazen çok yüksek fiyatlar geliyor, ben açikçasi bundan rahatsizim. sanirim her gün turistlerde dolup tastigi için turistik bir tarife geçerli oluyor bazi zamanlarda. mekanin buna dikkat etmesi gerektigini düsünüyorum.


sözün özü fiyata itiraz etmekle beraber, pek çok açidan haci abdullah lokantasini çok seviyor ve takdir ediyorum. simdiye kadar gitmediyseniz mutlaka gidin, komposto yiyin, çedene kahvesi için.

misafir agirlanabilecek birmekan- açikçasi simdiye dek duyduklarim ve okuduklarimdan gereksiz bir pahaliliga sahip oldugu önyargisina kapilmistim. bir arkadasimla denemeye gittigimde menünün o sinif restoranlar arasinda öyle abarti denilecek bir pahaliligi olmadigini gördüm. yine de bunu okuyup fiyatlari arttirmaya gitmesinler :) lezzet konusunda denedigim begendili kebaba bir lafim yok. ancak burada daha evvelki bir yorumu okuduktan sonra heveslendigim asure konusunda ise notum olumsuz. asurede malzemeden kaçinmamislar kesinlikle ancak asurenin de malzeme bollugunun yaninda bir de kendine has bir kivami olmali diye düsünüyorum. istanbul'u ziyaret eden yerli yabanci her türlü misafirinizi gönül rahatligi ile götürebilirsiniz. rezervasyonsuz yer bulmak mümkün olsa da rezervasyon yaparsaniz daha iyi bir hizmet alacaginizi düsünüyorum.

mekan biraz basık içeride envayi çeşit turşunun bulunduğu osmanlı tarzında birmekanservisi hızlı ve hijyenik. kuzu tandırını tavsiye ederim. fiyatları biraz pahalı. otantik bir yerde yemek yemek istiyorum diyenler buyursunlar.

128 yıllık birmekanhacı abdullah... bunu biliyordum ancak gitmek mümkün olmamıştı. eşimle o taraflara yolum düşünce yemek yiyeceksek hacı abdullah'ta yiyelim dedik ve ağa camii'ni galata'ya doğru geçerken hemen yolumuzu sağa kırdık. kaşarlı ve fıstıklı köfte söyledik. bir de ortaya turşu aldık. köfteler doyurucuydu, ancak fıstıklı köfte bana çok uymadı. turşu sıradandı. hesap 77 tl geldi. genelde yabancı misafirlerin ağırlandığı, i̇stiklal'e göre sakin bir mekan. hoşnut kaldığımızı söyleyebilirim.

fiyatlar gereksiz yüksek. alınan hizmetin kalitesi fiyatla örtüşmüyor. 17 liraya satılan meyve tabağından tek bir meyveyi bile yiyemiyorsak, tursudaki domates bozuksa, mekanda hesaba itiraz eden baska insanlarla karsilasiyorsak, %10 servis ücretini takır takır alıp servisi aksatiyorlarsa vs.. i̇stanbul'da baskamekanmı yok, buranın kapısının önünden bile geçmeyin.

tarihimekan- haci abdullah çok eski gittigim bir mekan, türk mutfaginin önemli adreslerindendir ve bana kalirsa yasatilmasi gerekli olan mekan.

yillarin eskitemedigi ve lezzetlerini azaltamadigi birmekanburasi. osmanli mutfaginin en leziz seçeneklerini bulacak yemekten kendinizi alamayacaksiniz. konpostularina hayran kalmamak elde degil. perde pilavi mis gibi tereyagi kokuyor iç pilavi tane tane malzemesi bol hamuru kivaminda. dolmalar yemede yaninda yat denilecek cinsten. 180 çesit yemegi bulabilir 15 çeside yakin konpostusundan kasik kasik lezzete doyabilirsiniz. fiyatlar biraz pahali her gün tercih etmek biraz zor olabilir ama arada mideye bayram yasatabilirsiniz.

tam bir osmanlı mutfağı. geleneksel lezzetleri özleyen ve tatmak isteyen herkesin görmesi gereken bir yer.mekansıcak ve garsonlar ilgili. özellikle kompostosu müthiş :)

oh my god! -mekanturistik oldugundan ve lezzetler bünyemde saskinlik yarattigindan bu basligi uygun gördüm :d
o ne lezzet, o ne hürmet, o ne güzide mekan... saymakla bitiremiyorum haci abdullahin meziyetlerini.
yillardir niyetlenip bir türlü gidemedigim mekana dün gitmek nasip oldu. yurt disinda yasayan ve türk yemeklerine hasret bir arkadasimla gittik, iyi ki de gitmisiz.
yemekleri ister menüden ister gidip görerek siparis verebiliyorsunuz. görmenizi tavsiye ederim.
çesit çesit osmanli yemekleri, zeytinyaglilar ve tatlilar arasindan seçim yapmak zor oldu. diyetteyim diyerek izgara yemek istediysem de sefin "israrlarina" dayanamadim ve kuzu tandir siparisi verdim, yanina da ayran. arkadasim da kuzu tandir ve islim kebabindan yarimsar porsiyon aldi. yanina nar suyu ve testide yogurt geldi. üstüne de tatli büfesinden asure seçti. gelen hersey istisnasiz çok lezzetliydi. tandirin lezzeti konyada yediklerimle yarisir.
içerisi kar soguguna inat inanilmaz sicakti. dekorasyon tam osmanli mutfagina yakisir siklikta. duvar boyunca çesit çesit tursu kavanozlari, reçeller, ballar sergileniyor. isterseniz satin alabilir, evinizde bu keyfe devam edebilirsiniz.
servis elemanlari çok güler yüzlü, yardimci ve hizli. yemek biter bitmez çay ikram edildi.
fiyatlara gelince istanbul'da siradan zincir restaurantlarda dahi izgara tavuk 25 tl, fajita 35 tl iken burada yedigim et yemeklerinin fiyati bana çoook makul geldi.
osmanliya ve türk mutfagina has tüm lezzetler yanibasimizda, taksim'in göbeginde, aga camiinin yan sokaginda bizi bekliyor. gidin, görün, tadin, deneyimleyin :)

başarılı birmekanfiyatlar oldukça yüksek ancak ambiyansa ve yemek kalitesine değer. tabi gold ayrıcalığıda bu durumu absorbe ediyor:) kesinlikle en azindan bir defa gelinmeli?

kaliteli birmekan- haci abdullah'a ilk kez gittigimde tarihi birmekanhissi uyandirdi. garsonlar vemekangerçekten iyiydi. özellikle karisik kompostosunu hiçbir tatliya degismem mükemmel ötesi bir sey, ayrica atom tatlisini da denemenizi tavsiye ederim.

birmekanancak bu kadar abartılabilir... hiç bi özelliği olmayan ev yemeklerinin tabağına 30 lira vermek isterseniz eğer her gün gidebilirsiniz tabii neden gitmeyesiniz. ne de olsa beyin bedava...