tarihi vefa bozacısı

vefa, sadece bir semt adı değil şüphesiz. bundandır ki vefa denince akıllara hemen boza geliyor. üniversite yıllarımdan beri yüzlerce kez önünden geçmişimdir. ve pek çok defa sahib-ül hayrat mehmet sadık vefa'ya selam vermeden ve o lezizbozayıtatmadan yoluma devam etmemişimdir. bilen bilir, üstünde tarçın, yanında da sıcak leblebi ile ne kadar da güzel gider... tabi kışın boza varsa yazın da buz gibi üzüm şırası var. bunaltıcı sıcaklarda içildiğinde çölde bir vaha hissi uyandırıyor. ?kısacası dört mevsim için ayrı ayrı güzel tatlar var vefa bozacısında. afiyet olsun ?

burayı önermemek imkansız herhalde. tartışmasız en iyibozayıyapan yer ? osmanlı'dan beri ayakta olan ve unkapanından geçerken her zaman uğranılan bir yer. bölgenin simgesi ?

vefa ambiyansı bir başkadır.bozayıpek sevmesem de oraya yolum düştükçe gider bozamı alır, leblebiyi üzerine ekler vefada içim sıcacık bir yürüyüş yaparım ve o boza sevdiğim tek boza olur. öneririm

haftasonu sabahları diğer günlere nazaran daha kalabalık ayrıca genelde de içerde oturacak yer kalmadığı içinbozayıbardakta alıp dışarda yemeniz gerekiyor. bozanın tadına diyecek yok ve bir bardak bozanın fiyatı ise 3 lira

vefa'nın bozası ... ekim ayı gibi çıkanbozayıvefa tarihi vefa bozacısında denemelisiniz. saraçhane vefa semtinde kime sorsanız yerini gösterir köşe döner dönmez sokağa taşmış kuyruk karşılar, bir taraftan boza sırasına girerken karşı kaldırımda sıcak sıcak kavrulan leblebi kokusu aklınızı başınızdan alabilir. mutlaka tadılması gereken lezzetlerden.

eski i̇stanbul dokusunu iliklerinize kadar hissedebileceğiniz bir muhitte, tarihi bir mekan. atatürk'ün bardağı baş köşede sergileniyor. i̇sterseniz kapının önünde arabaya servis yapıyorlar. ama içeride oturup bu tarihi dokuyu yaşamayı tercih ediyorum.bozayıher ne kadar bayılarak tüketmesem de ortamı yaşamak için ara sıra gidiyoruz. girmeden karşısındaki kuruyemişçiden leblebi almak bir ritüeldir


-----22 nov, 2014-----

istanbul'un tarihi lezzet duraklarindan. hala ayni popülerligini koruyor. ilk defa bu kadar kalabalik gördüm mekani. içeride ayakta bile duracak yer yoktu. ya kapida ya arabada kasiklaniyordu bozalar. tabi ki karsidaki kuruyemisçiden alinan 5tl lik taptaze leblebiler esliginde...

#kangurular


-----01 jan, 2014-----

eski istanbul dokusunu iliklerinize kadar hissedebileceginiz bir muhitte, tarihi bir mekan. atatürk'ün bardagi bas kösede sergileniyor. isterseniz kapinin önünde arabaya servis yapiyorlar. ama içeride oturup bu tarihi dokuyu yasamayi tercih ediyorum. bozayi her ne kadar bayilarak tüketmesem de ortami yasamak için ara sira gidiyoruz. girmeden karsisindaki kuruyemisçiden leblebi almak bir ritüeldir


-----01 jan, 2014-----

eski istanbul dokusunu iliklerinize kadar hissedebileceginiz bir muhitte, tarihi bir mekan. atatürk'ün bardagi bas kösede sergileniyor. isterseniz kapinin önünde arabaya servis yapiyorlar. ama içeride oturup bu tarihi dokuyu yasamayi tercih ediyorum. bozayi her ne kadar bayilarak tüketmesem de ortami yasamak için ara sira gidiyoruz. girmeden karsisindaki kuruyemisçiden leblebi almak bir ritüeldir

arnavutluk'tan 1870 yılında göçen hacı sadık bey, i̇stanbul'da çokça satılanbozayıfarklı yorumlamak istemiş ve darı irmiğini, su, şeker ve maya ile fermente ederek şimdi içtiğimiz bozanın formülünü geliştirmiş. şimdilerde 4. nesil aile bireyleri ile imalatlarına devam ediyorlar. senelerdir i̇stanbul'da yaşıyor olamama ve vefa bozasını markette satılan haliyle almama rağmen hiç esas yerine giderek boza içmemiştim. bu bölgeden geçerken mekana uğrayalım dedik. karşısında taze kavrulmuş sarı leblebi satan kuruyemişçiden leblebileri alıp, mekana girdik. i̇çerisi çok kalabalık, uğultulu ve curcunaydı. şans eseri bir masa boşaldı ve biz de bir köşeye oturabildik. bardağı 3 tl'den bozalarımızı alıp içmeye başladık. lezzet olarak marketten aldığımız bozadan hiç bir farkı yoktu. ben biraz daha mayalanmış bir boza bekliyordum fakat oldukça yumuşak içimli bir boza ile karşılaştım. bu biraz beni hayal kırıklığına uğrattı. karşı kuruyemişçiden alınan leblebiler taze ve çok lezzetli. mekan iç ortamı gerçekten tarihi hissettiriyor. atatürk'ün boza içmiş olduğu bardağı görmem de beni mutlu etti. her ne olursa olsun, bu atmosferi yaşamak için gelmekte fayda var... #kangurular


-----23 dec, 2014-----

1870 yilinda arnavutluk'tan göçen haci sadik bey, istanbul'da çokça satilan bozayi farkli yorumlamak istemis ve dari irmigini, su, seker ve maya ile fermente ederek simdi içtigimiz bozanin formülünü gelistirmis. simdilerde 4. nesil aile bireyleri ile imalatlarina devam ediyorlar. senelerdir istanbul'da yasiyor olamama ve vefa bozasini markette satilan haliyle almama ragmen hiç esas yerine giderek boza içmemistim. bu bölgeden geçerken mekana ugrayalim dedik. karsisinda taze kavrulmus sari leblebi satan kuruyemisçiden leblebileri alip, mekana girdik. içerisi çok kalabalik, ugultulu ve curcunaydi. sans eseri bir masa bosaldi ve biz de bir köseye oturabildik. bardagi 3 tl'den bozalarimizi alip içmeye basladik. lezzet olarak marketten aldigimiz bozadan hiç bir farki yoktu. ben biraz daha mayalanmis bir boza bekliyordum fakat oldukça yumusak içimli bir boza ile karsilastim. bu biraz beni hayal kirikligina ugratti. karsi kuruyemisçiden alinan leblebiler taze ve çok lezzetli. mekan iç ortami gerçekten tarihi hissettiriyor. atatürk'ün boza içmis oldugu bardagi görmem de beni mutlu etti. her ne olursa olsun, bu atmosferi yasamak için gelmekte fayda var... #kangurular

bir kere mekanın bulunduğu semt mekanın kendisi biz fotoğraf düşkünleri için çok güzel. ne zaman sülaymaniye tarafına yolum düşse mutluka uğrayıp boza içerim.bozayıseven hastası olurken sevmeyende sevmiye biliyor. mutlaka evinizede götürün. mekan eğer erken saatlerde gitmemişseniz veya haftaiçi değilse kalabalık olur

eğerbozayıseviyorsanız kesinlikle uğramanız gereken bir yer,hatta sevmiyorsanız bile uğrayın ki gittiğinizdebozayıkesin seversiniz ? birden fazla kez gittiğim bir yer özellikle kış aylarında ve kar yağarken o tarihi eski ufak sokaklardan geçerek bozacıya gitmenin tadı başka bir şeyde bulunmaz. karşısındaki kuruyemişçiden önce leblebi alın. bozanızı onunla birlikte içmeye doyamazsınız.kısacası çok güzeldir,gidilmesi gereken bir yerdir ?

bazı yerler vardır ki ondan bor tane daha yoktur. vefa bozacısı tam da öyle bir yer. yıllardan beri bir tane bile rakibi ayakta duramadı, o da zamana yenilmedi. aynı yerinde, yılların aşındırdığı mermer girişinden adımınızı attığınızda kendinizi eski i̇stanbul'da gibi hissediyorsunuz.
her ne kadar boza ile fazla aram olmasa da vefa'sa boza içmek bir ritüeldir. karşısındaki minik bakkaldan leblebi almak ise o ritüelin bir parçasıdır.

vefa bozacısı'nın yine kendi ürettiğibozayımarketten alsanız asla o tadı tutmuyor, nerde kaldı başka marka boza içmek.

an itibariyle bir bardak boza 3 tl. gece yarılarında bile insanın yaşamadıģı o semtte arabalar o kuytu sokağı nasıl da dolduruyor yağmur çamur dinlemeden.

tek eleştirim plastik bardağa geçmeleri.. bir taraftan düşününce de gece gece o yoğunlukta cam bardağı nasıl yetiştirecekler ve ne kadar hijyenik olacak.. herneyse.. ben her halükarda yıllara, değişen şartlara ve insanlara meydan okuyarak ayakta duran bütün işletmeleri ayakta alkışlıyorum. i̇yi ki varsın vefa bozacısı!

benibozayısevdiren yer her gittiğimde bir tane daha boza içme isteği uyandırıyor konumu açısından ulaşımı da gayet kolay şiddetle tavsiye edilir

açıkçasıbozayıpek sevmem yada bana hitap etmiyor diyeyim, ama nedense bu mekanın benim için farklı bir havası var ve ara sıra akşamları gidip eve cam şişede boza alırım.

boza sevmeyen insanabozayısevdiren, akşamları canı boza çektiğinde zorla kaldırıp getirttiren yer. karşısından alacağınız 2 3 liralık leblebiyle taze taze içiceğiniz bozalar sizi tarihin eski zamanlarında sürükleyecek.

eskiden filmlerde dizilerde görüp, gecenin bir yarıları cama çıkıp bozacı ne zaman geçicek diye bakınıp dururdum. yıllar boyu özlemle hasretle bekledim, ilk deneyimim sokaktan geçen seyyar satıcılardan olsun istedim ama nasip olmadı. seneler sonra geldiğim bu yer, o kadar içine çektiki satırlara döksem roman olur. bir an leblebi ve tarçın eşliğinde tadarken bozayı, şu an gereksiz olanların (kola , fanta, gazoz, enerji içeçekleri neidüğü belirsiz meyvesuları...) hepsinin boş bir şey olduğunu görmüş oldum. müptelası kesildim diyebilirim.bozayıhiç tadmamış olanlar için tavsiyem, ilk deneyiminizi burda yaşayın. dışarda yan sanayilerde merdiven altı yerlerde yapılanlara aldanıp deneyimlemeyin. zaten gittiğinizde (benim görüşüm) sizde hayranı kalıcaksınızdır. osmalı yıllarından bu günümüze kadar ayakta durabiliyorsa bu yer demekki doğru bir yer ve doğru bir lezzetki kepenkleri indirip gitmemişler. emeği geçen tüm ustaların ellerine sağlık der, sözü bir sonraki deneyim yapan arkadaşlara bırakıyorum :)

geçenlerde bir pazar akşamı uğramıştık. kadınlar pazarında yemek yiyip soluğu burada aldık. mevsim kış hava da soğuk olunca bozacının bulunduğu cadde ve reşat nuri sahnesi tarafından gelen cadde bile doluydu. arabalara ve dişarıdakilere garsonlar servis yapıyorlar. haliyle plastik bardaklar ile veriliyor. bardağı 3 tl. karşıdan sıcak bir leblebi üzerine bol tarçın ile kış gecelerinin vazgeçilmezibozayıbu tarihi mekanda içmenizi tavsiye ederim. i̇çeride oturmayı bırakın ayakta bile yer yoktu.hafta içi gitmek daha ideal sanırım. #kangurular