lezzet ve muhabbet - evim buraya 100 metre mesafede oldugu için, gelip geçerken hep görüyordum, hosuma gidiyordu fakat girip de pizzalarin tadina bakma sansini bir türlü kendime tanimamistim. dün, gezgin-guru etkinligi çerçevesinde burada çok keyifli bir aksam geçirdik. kullanilan hamurun ve malzemelerin kalitesi yüksek, zincir pizzacilarla zaten karsilastirma götürmeyecegini en bastan belirteyim. ince fakat kurumamis bir hamurun üzerinde lezzetli malzemeler yiyorsunuz. kisaca çesitlere deginelim: margharita: sade, fakat en çok seyi anlatan pizza diyebilirim. domates sosunun lezzeti hala aklimdan gitmedi, zaten o hamur-peynir-sos üçlüsünün üzerine ne koysaniz lezzetli olur :) pizano: bonfile kullanilmis, önemli bir detay, pizzada kirmizi et kullanmak lezzet ve yumusaklik açisindan riskli olabiliyor, fakat pizano hakkini vermis. yumusacik bonfile ve közlenmis kirmizi biberle, farkli bir deneyim. ilk gidisinizde bunu yemenizi tavsiye ederim. rosa: ilk defa bir pizzada karamelize sogan yedim ve bu malzemenin pizzaya böyle yakisabilecegini tecrübe etmis oldum. süperdi. pesto: feslegen kokulari içinde muhtesem bir pizza. üzerindeki tavuk olmasa dahi olur zaten pesto'su çok lezzetli. üzerindeki çeri domates küçük ama ferah bir detaydi. kokoreçli pizza: kokoreci çok sevdigim için, heyecanla karsiladim hatta rahmi bey "denemek ister misiniz" diye sordugunda denemenin ötesine geçecegimi açik yüreklilikle belirttim kendisi de sagolsun bana 3 dilim kokoreçli pizza ikram etti bir de "daha vereyim mi?" diye sorarak beni mest etti. çok özel bir pizza, biraz agir, büyügünü yemek zorlayici olabilir. fakat kokoreç lezzetini seviyorsaniz bir de böyle deneyin derim, ilginç ve leziz bir çalisma olmus. tekrar belirtiyorum herkesin sevebilecegi bir pizza degil, çünkü tahmin edeceginiz üzere agir. ben sevdim. tatlilar: bize kupta tiramisu ve mozaik pasta sundular. basariliydi. kupta tiramisu çok hafif ve lezizdi, çok tiramisu geçmisi olan bir insan olmasam da keyif aldigimi belirtmeliyim. mozaik pasta da gayet basarili bir sekilde icra edilmisti :) pizano'nun bu kadar uzun yorumlari haketmesinin önemli bir sebebi var, o masaya oturdugunuz andan itibaren sanki çok yakin bir arkadasinizin evinde yemek yiyormus gibi bir hisse kapiliyorsunuz. rahmi bey, nurcay hanim çok sirin bir çift, rahmi beyin dükkanin kapisinin esigine oturup bizlerle sohbet ettigi anlar zaten tüm misafirperverligi tek karede anlatabiliyordu. umarim çok basarili olurlar ve eger öyle bir hedefleri varsa dogru adimlarla markalarini büyütürler. restorandayken nurcay hanim'a da söyledigimi burada tekrarlayayim, buranin en ayirici özelligi, ana yemek olarak sadece pizza sunulmasi. benim fikrimce, bu özellik kaybedilmemeli. gerekirse 50 çesit pizza olsun ama sadece pizza olmali bence her zaman :) muhtesem bir pizza ve keyifli bir yemek için, kesinlikle pizano'ya gitmelisiniz diyerek yorumu sonlandiriyorum. tesekkürler...
-----19 jul, 2013-----
en son yorumumu, ilk gittigimde yapmistim. o günden bu güne çok sey degisti.
hayir hayir, pizano hala ayni, lezzet, sunum, ortam konusunda hala rakipsiz. hala küçük ve özenli havalarini koruyorlar. hatta kosar adim daha iyilere gidiyorlar, yilmadan üstüne koyuyorlar. ben kahve içmeye de pizano'ya gidiyorum, pizzayi göbekten dolayi nadir yesem de pizza yiyecegimde de pizano'ya gidiyorum, canim tiramisu çekince de pizano'ya gidiyorum, bira içmeye de (aman mekani yakmayalim, alkolsüz (!) ) , yine "alkolsüz" sarap içmeye de.
beni buraya çeken sebeplerden biri tabii ki lezzet, ama 2 sene içinde rahmi abiyle, olcay ve nurcay hanimlarla çokgüzelbir diyalogumuz, arkadasligimiz olustu, bu da pizano'yu istisnasiz, tereddütsüz tavsiye etmemi sagliyor. giden herkesin de ayni güzellikte hizmet ve muhabbet alabildigini bilmek de gönül bagini güçlendiriyor. keske zayif bir adam olsam da haftada 3-4 gün burada yiyebilsem ama benim pizano'da yemek yerken ayarim kaçiyor :)
bu yillarin sonunda, en çok begendigim pizza, favorim; beyaz pizza pollo bianco oldu -güzelbir deneyim. kirmizilardansa pizano isimli bonfileli pizza leziz. en sevdigim kahve americano, en sevdigim tatli tabii ki kupta tiramisu oldu.
dokusu gitgide güzellesen, bir lezzet sokagi olmaya dogru hizla ilerleyen eskibahçe sokaginin incisine hala gitmediyseniz, ilk isiniz gitmek olsun. 2 seneyi devirip de bozulmayan, aksine dev adimlarla ileri giden bir mekana eminim ki hepiniz hasret kalmissinizdir.