opasły tom

wizytę do opasłego toma planowałam już od jakiegoś czasu. w zasadzie czekałam na odpowiedni moment - spotkanie z przyjaciółką z młodzieńczych lat i jej mężem uznałam za doskonałą okazję :)

przyznam, że miałam spore oczekiwania wobec tego miejsca...

sam lokal nie zrobił na mnie większego wrażenia. mam mocno mieszane uczucia. stoliki umieszczone są blisko siebie - przy pełnej knajpie ciężko jest prowadzić spokojną rozmowę. byliśmy w czteroosobowym składzie - chwilami musieliśmy pokrzykiwać do siebie, bo zwyczajnie się nie słyszeliśmy. zewsząd natomiast docierały do nas rozmowy z pozostałych stolików...siedzieliśmy przy stole ustytuowanym naprzeciw drzwi wejściowych, które często używane trzaskały za każdym razem - bynajmniej nie wpływało to na poprawę i tak mało komfortowych warunków.

zamówiliśmy większemenudegustacyjne, przystawki, zupę, dania główne a na zakończenie desery. myślę, że wystarczająco na to, żeby zaznajomić się z "opasła kuchnią".

dania nie były równe. od bardzo smacznych po najmniej smacznego halibuta jakiego było mi w życiu spróbować. jałowy, wodnisty o zbyt miękkiej konsystencji - nie ratowały go nawet doskonałe dodatki z którymi był podany. w daniu z perliczką też pierwsze skrzypce zagrały dodatki - wyśmienita kasza (pierwszy raz w życiu miałam przyjemność spróbowania tak przyrządzonego pęczaku) zdominowała delikatnego mało wyrazistego ptaszka... ;)
białe szparagi podane z masłem i oscypkiem smaczne jednak bardzo tłuste danie - byłam w stanie zjeść połowę pokaźniej porcji. natomiast sałatka z grillowanych szparagów z sosem sosnowym z wędzoną ritą przepyszna - polecam absolutnie.
zupy smaczne. krem z kalarepki smakował mi zdecydowanie bardziej niż marchewkowa zupa z kukurydzą w której za duża (moim zdaniem) ilość kolendry zdominowała smak.

nie będę opisywać wszystkiego natomiast na szczególną uwagę zasługują desery. nie przepadam za słodyczami jednak uważam, że w sposób zdecydowany podniosły ocenę wczorajszej kolacji.
mój wybór padł na degustację mini deserów, co mnie bardzo cieszy, porcje były wystarczające żeby się rozsmakować a nie zasłodzić. zdecydowanie polecam sorbet (maślankowy?) i mus chałwowy - p r z e p y s z n e, najsłabszy punkt deseru tiramisu (za ciężkie, podane na karmelu - dla mnie dużo za słodkie) jednak schodzi na dalszy plan wobec mocnych pozostałych czterech pozycji.

co do cen to uważam je za adekwatne do jakości i ilości jedzenia. zwłaszcza jeśli idzie omenudegustacyjne i degustację deserów. porcje są wystarczające i można się na prawdę najeść a nie tylko skosztować. 

obsługa kulturalna. uprzejma. czujna. absolutnie bez zarzutu.

reasumując - mam trochę mieszane uczucia. największy minus za brak kameralności i ciągle trzaskające drzwi. co do jedzenia zdecydowanie miałam większe oczekiwania jednak reprezentuje wysoki poziom. na pewno nie była to najlepsza kolacja w moim życiu ani też jedna z najlepszych.

do opasłego jeszcze wrócimy - może nie w najbliższym czasie, ale na pewno kiedyś...

cieszyłam się na wizytę w opasłym tomie, bo czytałam dużo bardzo pozytywnych opinii zarówno tutaj na zomato jak i na blogach kulinarnych. umówiliśmy się tutaj na kolację we czworo.
posadzono nas przy okrągłym stole w kącie głównej sali, na przeciwko drzwi wejściowych. za chwilę okazało się, że drzwi robią dużo hałasu przy zamykaniu a na plecach czuć silny przeciąg.
akustyka sali sprawia, że nierzadko rozmowy odbywające się przy innych stolikach słyszałam lepiej, niż to co mówił siedzący naprzeciw mnie współtowarzysz kolacji. i to mimo, że stoliki nie są ustawione bardzo blisko siebie. jest głośno i mało intymnie, atmosfera trochę jak w biurowej stołówce w porze lunchu, tylko wystrój nieco bardziej elegancki ;-)
nasz kelner jest troszkę zagubiony, ale wyjaśnia to plakietka "uczę się" przypięta do jego koszuli :-) napewno nie można mu odmówić uprzejmości i dobrych chęci.
w innych recenzjach czytałam, że warto zamawiać dania spoza karty, jednak nam nic nie zaproponowano, a ja w całym zamieszaniu zapomniałam zapytać.
decydujemy się z mężem na wolny wybór dań z karty, a niemenudegustacyjne. na przystawkę sałatka z pieczonych młodych ziemniaków z kindziukiem dla mnie i deska polskich serów zagrodowych dla męża. moja sałatka jest ładna, z dużą ilością świeżych listków i ziół, chrupkim kindziukiem. ziemniaki w dużej ilości śmietanowo-ziołowego sosu, brakuje im chrupkiej skórki, której spodziewałam się po pieczonych ziemniakach. poza tym trudno tej sałatce coś zarzucić, ale mnie nie zachwyciła.
deska serów zgarodowych to wybór sześciu serów, do tego kawałek świeżej truskawki, balsamiczne marynowane cebulki i konfitura z wędzonej śliwki. trzy z sześciu serów smaczne, dwa inne właściwie bez smaku i jeden zdecydowanie niesmaczny, przypominający zepsute mleko. mąż, który uwielbia wszelkie sery, włączając te naprawdę intensywne i śmierdzące, był bardzo rozczarowany.
dania główne to dorsz z pieczonymi warzywami korzeniowymi dla mnie i pierś kaczki z kaszą i buraczkami dla męża.
mięso dorsza jędrne o dobrej konsystencji, niestety kompletnie bez smaku. dodatki w postaci wstążek warzyw korzeniowych i czegoś w rodzaju sosu ze zmielonej świeżej, czerwonej papryki smaczne, ale w połączeniu z bezsmakowym dorszem nie ratują dania.
pierś kaczki duszona albo może przyrządzona metodą sous-vide, konsystencja nieco gumowata, raczej bez smaku, oczekiwaliśmy też, że skórka będzie rumiana i chrupiąca, niestety była mokra i tlustawa.
kasza gryczana w porządku, ale szczerze mówiąc trudno było w niej znaleźć coś, co odróżniałby ją od takiej podawanej w barach mlecznych. do tego malutka porcja buraczków.
oba dania główne przeciętne, porcje dość duże, więc oboje z mężem zostawiliśmy je niedokończone.
na koniec zamówiliśmy bardzo polecany w recenzjach mus chałwowy i mus czekoladowy. oba desery bardzo duże. mus chałwowy bardzo dobry, ale bardzo słodki, nie wyobrażam sobie zjedzenia takiej porcji bez uczucia zemdlenia, dobrze, że pomógł mi mąż ;-) mus czekoladowy również bardzo dobry o intensywnym smaku gorzkiej czekolady.
desery uznaliśmy za najbardziej udaną część kolacji.
domyślam się, że zamysłem kuchni jest podkreślenie naturalnego smaku składników i ograniczają ilość przypraw, włącznie z solą, do minimum. w przypadku naszych dań rezultat był mało zadowalający.
wyszliśmy z opasłego zawiedzeni, bo spodziewaliśmy się eksplozji smaków, a dania, których mieliśmy okazję spróbować były w większości przeciętne, jednowymiarowe.
chyba tego wieczoru szefowa kuchni była nieobecna, być może dlatego jakość dań wydaje się być niższa, niż to co opisują inni recenzenci.

rewelacyjne jedzenie i perfekcyjna obsługa!
po przeczytaniu licznych pozytywnych opinii na zomato jak również na innych portalach i blogach postanowiliśmy w poprzednią niedzielę wybrać się z żoną na obiad do opasłego tomu, żeby sprawdzić czy entuzjazm internautów jest uzasadniony - zdecydowanie tak.
ponieważ było ciepło wybraliśmy stolik na ulicy, więc nie oceniam wnętrza (ale raczej należy je zaliczyć do przyjemnych - zajrzeliśmy na chwilę do środka).
zamówiliśmymenudegustacyje (4 dania za 115 zł) oraz jedno danie główne - kaczkę (za niecałe 60 zł) z deserem. w skład naszegomenudegustacyjnego (można je wybierać) wchodziła sałatka z grillowanych szparagów w sosnowym sosie z listkami świeżych ziół i wędzoną ritą, krem z kalarepki z pesto z liści rzodkiewki i rukwi wodnej, halibut w sosie marchewkowo - maślanym z kiszoną młodą kapustą i czerwoną soczewicą, degustacja deserów (wszystkie desery po trochu). poza tym piliśmy herbatę i lemoniadę. wszystko było pyszne. obługa perfekcyjna - chciałbym, żeby tak wyglądała w każdym lokalu. za całość wyszło ok. 213 zł, ale wyszliśmy najedzeni (dania główne nie były ogromne-szczególnie halibut zmenudegustacyjnego), ale biorąc pod uwagę wszystko (przystawki, zupa, desery), trzeba powiedzieć, że jedzenia było dużo. może cena nie jest bardzo niska, jednak biorąc pod uwagę lokalizację (foksal), a przede wszystkim jakość jedzenia i obsługi należy powiedzieć, że jest to zdecydowanie warte swojej ceny - smaki są naprawdę niezapomniane.

opasły tom był naszym celem już od dawna. jako entuzjaścimenudegustacyjnego wiedzieliśmy, że prędzej czy później zawitamy w progach kręglickich szykując się na ucztę smaków i doznań. wybór padł na termin walentynek. dosłownie rzutem na taśmę udało mi się zarezerwować ostatni wolny miejsce w tej restauracji. jak widać na popularności nie traci.



wiadomo, że nie wszystkim podoba się to samo jak i każdy z nas ma inne oczekiwania co do jakości, smaku i estetyki dań jak i wystroju wnętrza.  miejsce jest klimatyczne i przytulne a wręcz ... małe. bezpretensjonalne wnętrze kryje niewielką ilością stolików ale jak dla mnie są one za blisko poustawiane więc goście nie tylko zaglądają sobie w talerze ale również słyszą swoje rozmowy.  
obsługa pomocna, ale nienarzucająca się... miła i uprzejma - bez zarzutu.

menu restauracji było dla mnie zaskoczeniem i to raczej niemiłym. oprócz tego że jest niebywale skromne i niewyszukane to do tego ceny są raczej z tych wysokich. nastawialiśmy się namenudegustacyjne (4 potrawy 110,00 zł , 6 potraw 148,00 zł) ale po weryfikacji stwierdziliśmy, że oferowane dania raczej nie trafiają w nasz gust. jest propozycja sezonowa ale ona również jest uboga. ostatecznie po dość długich zastanowieniach partner skusił się na cztero-daniowemenudegustacyjne a ja na wybraną zupę, danie mięsne i deser z karty. nie wdając się już w szczegóły nic oprócz deseru w postaci musu chałwowego z sosem malinowym nas nie zachwyciło. było po prostu poprawnie ale przeciętnie. po prostu ok. to trochę rozczarowuje w obliczu faktu, iż restauracja ta uzyskała najwyższe noty w wielu rankingach, na blogach i portalach gastronomicznych.

wiem, że to była dopiero pierwsza wizyta ale nie wiem czy mam ochotę dać tej restauracji jeszcze jedną szansę. może - kiedyś. zobaczymy.

klimatyczna restauracja z profesjonalną obsługą i wspaniałym jedzeniem. rewelacyjne sezonowemenubardzo utalentowanej szefowej kuchni agaty wojdy.


krem z dyni zaskoczył smakiem za sprawą dodatku oliwy truflowej. makaron z dziczyzną również pyszny, ale królem kolacji był deser: mus chałwowy z sosem malinowym. istne siódme niebo! 
kuchnia na najwyższym poziomie do której chce się wracać.

data wizyty: grudzień 2015

słyszałam wiele dobrego o tym miejscu i miło powiedzieć, że nie zawiodło, choć zabrakło mi "efektu wow", tak dla mnie ważnego (stąd 4,5 a nie 5 gwiazdek). ale zacznijmy od początku:) główna rada - koniecznie zarezerwujcie stolik z wyprzedzeniem - tydzień przed wystarczy.menuco jakiś czas się zmienia i można też wybrać opcję degustacyjną - 4 lub 6-daniową za 119zł lub 156zł - porcje są trochę mniejsze niż te z normalnego menu, ale można spróbować większej ilości dań (przystawka, zupa, danie główne, wybór mini deserów lub serów) w lepszej cenie niż zamawiając poszczególne dania osobno. szczególnie polecam przystawkę z cykorią, pomelo i pieczonym serem kozim oraz pieczonym jabłkiem, kalafioruem, matiasem i musem z awokado - obywa dania pyszne! gęsie żołądki na przystawkę były zbyt gumowate (taka już ich konsystencja, więc co kto lubi) i miały posmak kminku. zupy - i tzw. burak i pasternak - obie smaczne, choć brakowało w nich wyrazistego smaku. dania główne: confit z gęsi fajny, choć nie przypasował mi sos z suszonej śliwki na boku (jeśli jesteście fanami wigilijnego kompotu z suszu - powinien wam smakować:)). łopatka jagnięca była najsmaczniejsza, choć nie próbowaliśmy ryb. desery - zamówiliśmy sobie zestaw w wersji mini (za każdym razem jest inny). werdykt: nie mogłam uwierzyć, ale krem brulee był po prostu niedobry, bez smaku, bez wanilii. mus czekoladowy, mus chałwiowy z sosem malinowym i lody były super. naturalnie ceny win są wysokie (zamówiliśmy butelkę za 200zł i drugą za 114zł) - ale jest pyszne. obsługa (kelnerka i "sommelier") miła, pomocna, ogarniająca. podsumowując - cieszę się, że odwiedziłam to miejsce, niczego nie żałuję:) wizyta była ponadprzeciętnym doświadczeniem kulinarnym, ale całość nie powaliła mnie na tyle, abym chciała wrócić...

tej restauracji nie trzeba nikomu przedstawiać. wiadomo: rodzina kręglickich, agata wojda. wystarczy.

do wizyty skłoniło nas nowemenuoraz specjalna okazja wymagająca wyjątkowego miejsca. 

już od początku wiedzieliśmy, że zdecydujemy się namenudegustacyjne - 6 przepysznych dań kuchni polskiej. dodatkiem było pyszne, polskie wino z bliskowic.

dla mnie rewelacją było pieczone jabłko/kalafior/matias/mus z awokado. dosłownie każdy składnik dania można było smakować dłuższą chwilę.

do dziś zachwycam się gładzicą z borowikami! z deserów utkwił mi w pamięci mus chałwowy z sosem malinowym.

na pochwałę zasługuje miła i sympatyczna obsługa!

opasły tom to miejsce z duszą i z ciekawą historią. kiedyś mieściła się tu księgarnia państwowego instytutu wydawniczego a teraz bardzo udana restauracja. elementy dekoracyjne wewnątrz nawiązują do wspomnianej przeszłości. odwiedziłem miejsce razem z moimi znajomymi z zagranicy. byli bardzo ciekawi polskiej kuchni (pierwszy raz w polsce), więc opasły tom okazał się idealny na taką okazję. 

zamówiliśmymenudegustacyjne (6-daniowe) na które składały się następujące dania: sałatka z grillowanej cukinii wraz z polskim wędzonym serem rita, krem z kalarepki, halibut w sosie marchewkowo-maślanym, pierś perliczki z kaszą pęczak i burakiem, talerz polskich serów zagrodowych oraz na koniec 4 mini desery razem podane – tiramisu, suflet czekoladowy, panacotta z mango oraz krem chałwowy. wszystko było podane bardzo estetycznie, w miarę o czasie . porcje średniej wielkości, (nie za duże jak u polana) tak, aby można było dotrwać do końca kolacji ☺. smak bardzo dobry – polskie tradycyjne smaki przeplatały się z nowoczesną formą i dodatkami. osobiście najbardziej smakował mi perliczka oraz krem z kalarepki. 

do jedzenia zamówiliśmy teżmenudegustacyjne win. okazało się to strzałem w dziesiątkę. wina były dopasowane idealnie. na początek podali hiszpańską cavę, aby pobudzić apetyt a następnie kolejne m.in. z hiszpanii, włoch, węgier. warto wspomnieć, że wino, które moim gościom (jeden z hiszpanii a drugi z włoch) najbardziej smakowało było polski, białe z winnicy dom bliskowice – bardzo owocowe, aromatyczne a zarazem wyczuwalnie mineralne. bardzo podobne w smaku do win z winnicy płochockich obok sandomierza. 
podsumowując – restauracja opasły tom to miejsce godne polecenia na każdą okazję czy to spotkanie biznesowe czy też romantyczną kolacje we dwoje. kuchnia pani agaty wojdy stoi na wysokim poziomie. jeżeli zależy nam na polskich smakach o wysokiej jakości ale bez nadmiernego eksperymentowania to idealnie trafiliście. polecam!

w opasłym tomie wybrałemmenudegustacyjne składające się z 4 dań. osobiście najbardziej smakowały mi sałatka z cukinii oraz zupa z dyni, były wyśmienite. pierś z perliczki rozpływała się w ustach, a polskie sery zagrodowe były świetnym zakończeniem kolacji. na pewno odwiedzę jeszcze to miejsce, to raj dla podniebienia.

jeden z lepszych obiadów jaki jadłam do tej pory w polsce. cudownie pyszny. wybrałammenudegustacyjne z 6 dań (148 zł) i szczerze mówiąc wyszłam idealnie najedzona do końca dnia. ale od początku...
w opasłym tomie pojawiłam się we wtorek około 16, lokal był praktycznie pusty, dopiero od 18 była zaplanowana rezerwacja, także dwie godziny miały spokojnie wystarczyć.
na początek przed posiłkiem zaserwowane zostało czekadełko w postaci cieniutkiej grzanki z musem z karczocha.
pierwsze danie było mistrzostwem świata: sałatka z grilowanych cukinii w sosnowym sosie z ziołami i wędzoną ritą i orzechami. to danie już sprawiło że uznałam ten obiad za jeden z najlepszych w życiu. była po prostu idealna. choćby dla niej wrócę na foksal. o ile jeszcze bęzie, bomenuw restauracji zmienia się w zależności od pory roku.
wszystkie dania podawane były bardzo szybko, co z jednej strony jest plusem, ale z drugiej sprawia, że posiłek za ok. 200zł jemy w godzinę a to zdecydowanie nie o to chodzi.
po sałatce podany został krem z kalarepy z pesto, rzodkiewką i rukwią wodną. dobry, choć po tak doskonałej sałatce to ciężko osiągnąć lepszy smak.
trzecie danie to halibut w sosie marchewkowo-maślanym z młodą kiszoną kapustką i czerwoną soczewicą w postaci pure/kremu. to chyba było najsłabsze danie w zestawie, więc pewnie wybierając wersję 4 daniową z tego bym mogła zrezygnować.
przed daniem głównym dostałam kulkę lodów, był to sorbet imbirowy, który miał oczyścić kubki smakowe.
danie główne mięsne to doskonała pierś perliczki w cydrze z kaszą pęczak, botwinką i słonecznikiem. to danie było polecane także tego dnia jako "danie dnia". mięsko rozpływało się w ustach.
gdybym wzięła zestat z 4 dań to nie miałabym okazji spróbować przecudowynch polskich serów z konfiturami. prawdziwa uczta dla zmysłów. sery były przede wszystkim kozie, zapamiętałam polską fetę, chałwę serową koloru ciemnobrązowego, kozik, ale wszystkie były świetne. szkoda że wmenunie były wyszczególnione bo chętnie poszukałabym ich na własną rękę.
posiłek zakończyła degustacja mini deserów. to chyba był najsłabszy punkt (ale mówiąc najsłabszy mam na myśli, że i tak były pyszne). tiramisu w kulce, creme brulee, pana cota, i lody z sosem z marakui - najlepsze.
wszystko było wyśmienite. poza rachunkiem niestety. fanie by było gdyby dania podawane były jednak trochę wolniej, aby więcej czasu można było spędzić w restauracji.
jeśli chodzi o wystrój to jednym się podoba, innym nie. fakt, że nie ma tam intymności ale w godzinach popołudniowych i tak nie było wiele osób więc mi osobiście nie to nie przeszkadzało.
fajna otwarta kuchnia pozwala widzieć kucharzy "w akcji", ale także słyszeć rozmowy kucharzy z kelnerkami, z których wywnioskowałam, że nie wiedziały czegoś o jakimś produkcie ;) niby nic, ale wiedząc, że ktoś siedzi bardzo blisko to można takie rozmowy przeprowadzać po wyjściu gościa. 

całość oceniam jako zdecydowanie wartą pójścia. wszystkie dania były pyszne a niektóre nawet idealne :)

trzydzieści lat temu, gdy książka była dobrem pożądanym i trudno dostępnym, przed tym miejscem często kłębił się tłum spragniony duchowej strawy płynącej ze stron dzieł wydawanych przez państwowy instytut wydawniczy (piw). od kilku lat w miejscu dawnej księgarni firmowej piw-u działa instytucja serwująca strawę, która choć fizyczna a nie duchowa, jakością i wzbudzaniem apetytu na więcej, nie tylko nie ustępuje tej sprzed lat a wręcz ją przewyższa. 
autorem dzieł wydawanych co dzień w tym miejscu jest agata wojda, laureatka nagrody kobieta szef 2015 przyznanej przez gault&millau polska, była szefowa kuchni innej restauracji kręglickich - absyntu, wreszcie prywatnie autorka przezabawnych postów na facebooku, w tym tych z jej tatą jako bohaterem ☺. 

choć, jak pamiętaliśmy z poprzednich kilku wizytmenurestauracji jest krótkie, na pre-recenzyjną kolację poszliśmy w czwórkę, tak by dzieląc się serwowanymi delicjami móc spróbować prawie wszystkiego.

my z anuchą i kas zdecydowaliśmy się na przystawki i dania główne, za to młody czyli michał zaszalał, wybierając 6-cio daniowemenudegustacyjne. jako pierwsza stanęła przed nim sałatka z grillowanej młodej cukinii w sosnowym sosie z listkami świeżych ziół i wędzoną ritą. rita to polski ser typu ricotta, wytwarzany z koziej serwatki, bogaty w białko i w znacznym stopniu pozbawiony tłuszczu. rita jest wędzona w gorącym dymie (ponoć z drzewa wiśniowego) co nadaje jej bardzo „ogniskowy” smak i aromat, który razem z sosem z pędów sosny sprawił, że danie miało świeży, leśny charakter, przywołujący wspomnienia mijającego lata.

równie przyjemna i letnia w duchu była sałatka z pieczonych młodych ziemniaków ze szpinakiem i kindziukiem, która wylądowała przed anuchą. ziemniaki ułożone na warstwie jogurtu z czosnkiem, szpinakiem i ziołami były zmieszane z „okrasą” w postaci pikantnych plasterków, lekko podsmażonego litewskiego kindziuka, wędliny coraz śmielej pojawiającej się w naszej kuchni.

mój mus z wędzonego pstrąga z sałatką z kalafiora, który kosztowałem już kolejny raz i teraz nie zawiódł! jak wiadomo z przepisu ujawnionego w wywiadzie agaty wojdy dla małgosi minty (mintaeats) tajemnica smaku musu polega na właściwym przygotowaniu puree z cytryny, która odarta z białej gorzkiej błonki, pokrojona w plastry kisi się przez kilka godzin w soli i cukrze. mus jest miksem ryby, majonezu, cebuli i właśnie tegoż pure. spoczywa na sałatce z cienkich plastrów sparzonego kalafiora z gałązkami solirodu czyli szparagów morskich a na jej wierzchu można znaleźć ogórecznika, marchewkę i krople pesto z liści rukoli, rzodkiewki i czosnku. 

proste z pozoru kolorowe pomidory z malinami i pieczonym serem kozim, które zaordynowała kas uwodziły smakiem, choć przy innych przystawkach wypadły nieco bardziej blado.

za to zupełnie nie wpadłem w zachwyt nad kremem z kalarepki z pesto z liści rzodkiewki i rukwi wodnej, bardzo chwalonym przez michała. krem był dla mnie zbyt delikatny by nie powiedzieć nudny choć pesto nieco go podkręcało i zdecydowanie uatrakcyjniało wizualnie. 
również halibut w sosie marchewkowo-maślanym z kiszoną młodą kapustą i czerwoną soczewicą (anucha i michał) złożony byłby z samych „delikatności” na które składały się struktura ryby i jedwabistość sosu, gdyby nie bardziej wyrazista i smakiem i strukturą soczewica i lekko kwaśna, kiszona, młoda kapusta. 

niestety z żalem muszę wyznać, że pierogi z kaszą gryczaną, bryndzą i cząbrem (kas), tylko skubnąłem, mlaskając nad jakością ciasta i smakiem odlotowego farszu.
 mając już przed sobą, podaną pierś z kaczki, ukradłem nieco piersi perliczki w cydrze z pęczakiem, botwinką i słonecznikiem, która była kolejnym daniemmenudegustacyjnego michała. perfekcyjne mięso, bordowo-botwinkowy pęczak i ogromnie zaskakująca smakiem kulka twarogu gorczycowego, kazały po raz kolejny z szacunkiem pochylić czoło przed szefową i jej kuchnią. 
i wreszcie przyszła kolej na moją pierś z kaczki gotowaną techniką sous vide w sosie z miodem gryczanym, kaszą z siemieniem lnianym i startymi buraczkami marynowanymi. pokrojona w plasterki pierś choć ze względu na sposób przygotowania nie była różowa to zachwycała soczystością i miękkością. jeśli chodzi o dodatki, nic dodać nic ująć, idealnie komponowały się w spójną całość. 

w żołądkach było już bardzo pełno, więc zestaw serów zagrodowych został tylko podziubany. chałwa kozia, feta polska, kozi dojrzewający, kozi z czarnuszką gołda przemkowska… każdy z nich cudowny. każdy polski. ☺
i wreszcie słodkie desery, których normalnie nie jadam lub jadam rzadko. tym razem jednak uznałem, że nie można odpuścić i nie ufając, że michał podzieli się swoją degustacją mini deserów, zamówiłem wybór sorbetów, z zadowoleniem przyjmując do wiadomości, że kas skusiła się na mus chałwowy z sosem malinowym i malinami. oczywiście oba desery były też elementem zestawu michała, w którym znaleźliśmy jeszcze creme brulee, przecudowną pana cotta, tiramisu. nie wyjawię co uznaliśmy prawie zgodnie za króla deserów, bo i tak najbardziej warto zjeść cały set w ramachmenudegustacyjnego. 

opasły tom był taki jak go pamiętaliśmy z poprzednich wizyt. autorska kuchnia agaty wojdy to ekstra klasa warszawskiej gastronomii . uznana nieco szowinistycznie (bo cóż to za segregacja!) najlepszą kobietą szefem,  jest według mnie  po prostu jednym z najlepszych chefów w tym mieście i w tym kraju. 

chapeau bas, pani agato. dziękuję. 

 kolacja 31 sierpnia 2015

w "opasłym tomie" zdecydowaliśmy się w tym roku świętować rocznicę ślubu. oboje z mężem zdecydowaliśmy się namenudegustacyjne. to był doskonały wybór! zarówno samo miejsce jak i jedzenie podbiło nasze serce/kubki smakowe. obsługa na piątkę z plusem. tego wieczoru w lokalu nie było wielu gości co bardzo nam odpowiadało, klimat był bardzo kameralny. parę stolików dalej siedzieli goście z niemiec i mówili, że to najlepsza kolacja jaką jedli od miesiąca pobytu w polsce.bardzo na plus również atmosfera - restauracja nie jest "ą, ę". o jedzeniu celowo nie chcę pisać - zachęcam do samodzielnego przekonania się. z pewnością warto. zdradzę jedynie, że deser zasługuję na 10 gwiazdek :-) absolutnie fantastyczny, chyba jeden z lepszych jakie jadłam w warszawie.ceny adekwatne do jakości jedzenia. myślę, że restauracja jest dobrym wyborem jeśli szukacie czegoś wyjątkowego. nieważne czy na lunch czy romantyczny wieczór albo kolacje biznesową.

z okazji dnia dziecka (mamo dziękuję, że wciąż obchodzimy to święto!) zostałam zaproszona na kolację do opasłego tomu. o spotkaniu z kuchnią agaty wojdy marzyłam od dawna... słyszałam o niej, że potrafi zaczarować talerz w smaki, które zapamiętuje się na długo. 
chciałam spróbować wszystkiego, dlatego razem z mamą zdecydowałyśmy się namenudegustacyjne. 
obie wybrałyśmy sałatkę z grillowanymi szparagami w sosnowym sosie i serem rita, oraz krem z kalarepki. następnie ja wybrałam perliczkę w cydrze z kaszą pęczak a na deser zamówiłam sery zagrodowe. mama natomiast zdecydowała się na halibuta w sosie marchewkowym z kiszoną kapustą, a na deser wzięła mini desery. 
sałatka obłędna. szczególnie przez bardzo orzeźwiający sosnowy sos. dodatkowo za liście sałaty służyła botwina, którą uwielbiam. szparagi były zimne, ale chrupiące. początek czerwca był upalny więc taka sałatka na początek jak znalazł :) 
następnie krem. kalarepa to również warzywo, które należy do moich top10, dlatego ucieszyłam się z tego zestawienia. nigdy nie jadłam kremu z kalarepki. zawsze jadłam surową albo od niedawna grillowaną. krem z dodatkiem pesto z liści rzodkiewki był słodko  - gorzki. bardzo smaczny. 
dania główne - perliczka w cydrze, z kaszą, botwiną i słonecznikiem - marzenie. idealna wiosenna kompozycja. perliczka była mięciutka, nasiąknięta łagodnie cydrem, a kasza kwaśno-gorzka przez botwinę...
halibut miękki, sos delikatnie maślany o smaku marchwi... jedynie kapusta była dla mnie bez smaku. za mało kwaśna i trochę mdła. 
sery zagrodowe jednak wynagrodziły jeden (tylko jeden) średni dodatek, który po prostu dla mnie był jałowy, nie znaczy, że niedobry. 
z serów o dziwo zasmakowały mi najbardziej krowie (zazwyczaj kozie do mnie przemawiają). również ser z kozieradką był obłędny. do tego zostały podane polskie truskawki i karmelizowana cebula. mmmm 
na koniec desery. i tutaj też było różnie. tiramisu i krem brulee bomba. mus z chałwy z malinami zdecydowanie za słodki, po łyżeczce byłam zasłodzona. lody żurawinowe poprawne (jednak smak nie do zapamiętania, zwykły sorbet) no i ostatni deser jaki był to panna cotta - ale tutaj się nie wypowiem, bo to jeden z niewielu deserów, który przez konsystencje nie przejdzie mi przez gardło. jednak mama, która panna cotte uważa za jeden z najlepszych deserów na świecie, jak najbardziej go poleca. 

ogólnie jedzenie oceniam na 4+
zabrakło mi trochę lepszego smaku w deserach, jak pewnie zauważyliście jestem uzależniona od słodkości i nie wyobrażam sobie ich braku po dobrej kolacji. w opasłym tomie zdecydowanie bardziej słone rzeczy przypadły mi do gustu. które oceniam celująco. 
jeśli chodzi o obsługę, to jest naprawdę na wysokim poziomie. znają się na produktach, które serwują, znają się na winach, które mają w karcie i dodatkowo są kelnerami, którzy są, ale niewidoczni. a takich cenię sobie najbardziej. 

myślę, że opasły tom to jedno z miejsc w centrum warszawy, w którym warto zostawić trochę pieniędzy, by móc na długo pamiętać smaki. tradycyjne, polskie smaki jakie serwuje dla nas najlepsza szefowa kuchni w mieście ;)

opasły tom to jedna z moich ulubionych restauracji w warszawie. jest mała i przytulna, a przy tym świetnie zlokalizowana.menujest krótkie i przeważnie są do wyboru sezonowe dania spoza karty. postawy przygotowane z finezją i bardzo smaczne. lista win też jest ograniczona i nieźle dobrana. raz trafiło mi się rozgotowane farfalle i do tego podano je za gorące, za co muszę zabrać 0.5 punktu. poza tą wpadką zawsze było rewelacyjnie i przy okazji w bardzo rozsądnej cenie. wszystko to sprawia, że chętnie wracam do opasłego tomu i też polecam, by go odwiedzić.

po kolejnych odwiedzinach muszę stwierdzić, że opasły tom nie rozczarowuje. jakość utrzymuje się na najwyższym poziomie, składniki są znakomite, a połączenia smaków wywołują sensacje kubków smakowych. niestety jak w większości polskich restauracji ciągle kuleje dobór win do potraw. z zamówionego domenudegustacyjnego "wine flight" tylko jedno wino nieźle komponowało się z daniem. w pozostałych przypadkach wino po prostu smakowało kiepsko w połączeniu z jedzeniem. polecam zrobić trochę na przekór i wziąć słodkiego tokaja do polskich serów, bo to zdecydowanie lepiej pasuje niż oryginalny dobór (gdyby jeszcze tokaji miał nieco lepszą kwasowość, a ajvar był ostrzejszy, to byłaby kompozycja bliska mojemu ideałowi ;)

wyszukana bardzo smaczna kuchnia jak to u kreglickich.menuwyważone ulega zmieniane co jakis czas. ceny wysokie, ale mysle ze warto raz na jakis czas.