sunday

yarattigi huzurlu ortam icin benden 5 de 5 puan alansundaykahvelerde ve onlari pazarlamada sinifta kaldi. defalarca whipped creamli istedigimi belirttigim kahvemi oyle sevmeyecegimi idda ettiler. ben genel olarak kahve duskunu bir insan olmadigim icin boyle kucuk guzelliklerle icmeyi seviyorum. ama mekan calisanlarinin tutumu bizim whipped cream guzel degil tarzindaydi! madem urununuzden memnun degilsiniz menunuzde ne ariyor?

hem teşvikiye’de hem de sakin bir mekan? i̇kisini aynı cümlede kurmak bile kulağa imkansızmış gibi geliyor değil mi? i̇ştesundaycoffee bar, tam olarak bu imkansızlığı yıkan bir mekan olarak gönlümüze taht kuruyor.

kahve bana iki şey çağrıştırır.

birincisi; yudumlarken uzun uzun çalışabileceğim dingin bir mekan, ikincisi arkadaşlarımı görüp sohbet edebileceğim bir ortam.sundayteşvikiye birinci seçenek ile beni tavlıyor. aslında benim üzerine çok da bir şey yazmama gerek yok. fotoğraflar mekanın ruhunu çok iyi özetliyor.

burası, detaylı dekorasyonu, nu jazz ağırlıklı playlisti, dingin atmosferi ve karşınızdaki asırlık binalardan oluşan manzarası ile bir pazar günü çalışmak, yazmak, okumak ya da boş boş etrafa bakıp aklını dinlendirmek isteyenler için yapılmış sanki.

çalışırken yolda kalmayın

üst kattaki çalışma masalarının her birinde bir masa lambası ve her birinin altında 3lü priz bulunuyor, çalışırken yolda kalmayın diye. kahveler julius meinl. tanıdık gelti mi? karaköy karabatak’ta da bu kahveyi içiyordunuz hani. buranın menüsünde de aynı kahvenin farklı sunumlarını bulmak mümkün. dekor detaylı ve seyretmesi, fotoğraflaması hoş. servis ise iddialı. çünkü self servis. kahvelerinizi söylüyorsunuz, hazırlanıyor, ardından kendiniz gidip alıyorsunuz.

mekan pazartesiden cumartesiye 08:00-21:30 arasında pazar günleri ise 09:00-21:00 arasında açık.

personel deneyimi

yazının en başında bahsettiğim konuya gelince. bu yazının tamamını sunday‘de otururken yazdım. müthiş bir keyifle. deneyimli personel yağmur her soruma yanıt verdi. gelelim finale; aşağıda ödeme yapıp çıkacağım. elimde de oradan satın almadığım bir paket çekirdek kahvem var. ödeme yaparken sanırsam barista beyefendiye “rica etsem bunu kağıt filtreye göre çekebilir misiniz?” dedim.

cevap : hayır!

sebep : bize böyle bir şey söylenmedi.

muhtemelen uğraşmak istemeyişini bağladığı tutarsız br kılıf. ah be güzel dostum. tuvaletini yapmadan önce klozetin kapağını kaldırman gerektiğini de mi sana söylediler, yoksa kendin mi keşfettin? 15 saniyeyi geçmeyecek bir işi yapmayarak egolar savaşına girmek neden? kahveyi oradan almış olsam da mı çekmeyecektiniz mesela?

“nerenin kahvesi o? hangi ülke?” diye bir soru geldi. “bence senin bu isteğimi reddetmiş olman kahvenin nereden olduğu konusundan daha çok önemli” şeklindeki yanıtıma pişkin bir sırıtış ile karşılık buldum.

manasızca çemkirmek yerine azıcık çözüm odaklı olsanız ya. bir sokak aşağıdaki m.o.c.‘a girdim. selam verdim. aynı istediğimi tekrarladım. “tabii hemen” diye yanıt aldım. ki m.o.c.’un yoğunluğunu bilirsiniz. tamamen full olmasına rağmen!

sunday teşvikiye‘ye aylarca hiç gitmemiştim fiyat politikası yüzünden. bugün tesadüfen tekrar gidip, fiyatı da geri çektiklerini görüp iyi şeyler yazmışken ego yüklü personelin bu anlamsız direnişi ile bir üçüncü şansı ne zaman vereceğim bakalım.

verdiğim eğitimlerde de her zaman söylerim. “marketing tarafında harcanan milyonlarca lira ne için biliyor musunuz? sadece müşteriyi mekanın kapısına getirmek için. kapıdan içeri girdiği anda iş personeldedir.” tam o anda personel yaptığınız reklamın önündedir. böyle mekanlar yağmur gibi ilgili, bilgili, güler yüzlü ve yardımsever personeller oldukça çok güzel işler yapar.

neredeyse mekandan bahsettiğim kadar da bu konudan bahsetmem de mekan için trajikomik tabii. bir kişinin egosu ile koca bir mekanı çöpe atacak değilim tabii ama hafızalara kazınan ve binlerce kişi tarafından okunacak bir deneyim olması üzücü.


-----23 dec, 2014-----

kahve bana iki sey çagristirir.

birincisi; yudumlarken uzun uzun çalisabilecegim dingin bir mekan, ikincisi arkadaslarimi görüp sohbet edebilecegim bir ortam.sundaytesvikiye birinci seçenek ile beni tavliyor. aslinda benim üzerine çok da bir sey yazmama gerek yok. fotograflar mekanin ruhunu çok iyi özetliyor.

burasi, detayli dekorasyonu, nu jazz agirlikli playlisti, dingin atmosferi ve karsinizdaki asirlik binalardan olusan manzarasi ile bir pazar günü çalismak, yazmak, okumak ya da bos bos etrafa bakip aklini dinlendirmek isteyenler için yapilmis sanki.

çalisirken yolda kalmayin

üst kattaki çalisma masalarinin her birinde bir masa lambasi ve her birinin altinda 3lü priz bulunuyor, çalisirken yolda kalmayin diye. kahveler julius meinl. tanidik gelti mi? karaköy karabatak’ta da bu kahveyi içiyordunuz hani. buranin menüsünde de ayni kahvenin farkli sunumlarini bulmak mümkün. dekor detayli ve seyretmesi, fotograflamasi hos. servis ise iddiali. çünkü self servis. kahvelerinizi söylüyorsunuz, hazirlaniyor, ardindan kendiniz gidip aliyorsunuz.

mekan pazartesiden cumartesiye 08:00-21:30 arasinda pazar günleri ise 09:00-21:00 arasinda açik.

personel deneyimi

yazinin en basinda bahsettigim konuya gelince. bu yazinin tamamini sunday‘de otururken yazdim. müthis bir keyifle. deneyimli personel yagmur her soruma yanit verdi. gelelim finale; asagida ödeme yapip çikacagim. elimde de oradan satin almadigim bir paket çekirdek kahvem var. ödeme yaparken sanirsam barista beyefendiye “rica etsem bunu kagit filtreye göre çekebilir misiniz?” dedim.

cevap : hayir!

sebep : bize böyle bir sey söylenmedi.

muhtemelen ugrasmak istemeyisini bagladigi tutarsiz br kilif. ah be güzel dostum. tuvaletini yapmadan önce klozetin kapagini kaldirman gerektigini de mi sana söylediler, yoksa kendin mi kesfettin? 15 saniyeyi geçmeyecek bir isi yapmayarak egolar savasina girmek neden? kahveyi oradan almis olsam da mi çekmeyecektiniz mesela?

“nerenin kahvesi o? hangi ülke?” diye bir soru geldi. “bence senin bu istegimi reddetmis olman kahvenin nereden oldugu konusundan daha çok önemli” seklindeki yanitima piskin bir siritis ile karsilik buldum.

manasizca çemkirmek yerine azicik çözüm odakli olsaniz ya. bir sokak asagidaki m.o.c.‘a girdim. selam verdim. ayni istedigimi tekrarladim. “tabii hemen” diye yanit aldim. ki m.o.c.’un yogunlugunu bilirsiniz. tamamen full olmasina ragmen!

sunday tesvikiye‘ye aylarca hiç gitmemistim fiyat politikasi yüzünden. bugün tesadüfen tekrar gidip, fiyati da geri çektiklerini görüp iyi seyler yazmisken ego yüklü personelin bu anlamsiz direnisi ile bir üçüncü sansi ne zaman verecegim bakalim.

verdigim egitimlerde de her zaman söylerim. “marketing tarafinda harcanan milyonlarca lira ne için biliyor musunuz? sadece müsteriyi mekanin kapisina getirmek için. kapidan içeri girdigi anda is personeldedir.” tam o anda personel yaptiginiz reklamin önündedir. böyle mekanlar yagmur gibi ilgili, bilgili, güler yüzlü ve yardimsever personeller oldukça çok güzel isler yapar.

neredeyse mekandan bahsettigim kadar da bu konudan bahsetmem de mekan için trajikomik tabii. bir kisinin egosu ile koca bir mekani çöpe atacak degilim tabii ama hafizalara kazinan ve binlerce kisi tarafindan okunacak bir deneyim olmasi üzücü.

istanbuldaki en güzel kahvecilerden biri daha , okadar tatli ve o kadar şirin çalışanlari var ki bir daha gidilebilitesi yüksek yerlerden biri ! sessiz sakin huzur aradığınız bir yer varsa kesinliklesunday!!

nisantasindaysaniz ve sakinlik ariyorsaniz cok basarili bir kahve dukkani. oncelikle atmosfer cok basarili. isterseniz sokaga bakan yan yana dizilmis masalarda ya da minderlerde oturup kahvenizi yudumlayip gazetenizi okuyabilirsiniz, ders calismak icinse ust katta masalari tercih edebilirsiniz. ortam gayet sicak. self servis yapiliyor. ben cold brew vesundaymocha snow denedim simdiye kadar gayet basarililardi. diger coffee shoplardaki kalabalik ve gurultu burada yok. kesinlikle gidilmesi gereken bir mekan.

teşvikiye'nin yeni sayılabilecek mekanlarındansundayteşvikiye camiinin tam arkasında yer alıyor. koltukları inanılmaz rahat bir nevi şeyzlong gibi. self servis uygulamasını genelde sevmesem de kücük bir yer olduğu için çok problem değil. hava korkunç sıcak olduğu için ice americano denedim. i̇stediğiniz kahve yoğunluğunu söylerseniz ona göre hazırlıyorlar. genel olarak rahat ve güzel bir yer. sık gelinecek yerlere ekliyoruz.

bir arkadasimin tavsiyesiyle gittigimsundaybenim icin tam bir fiyaskoydu. iceri girdigimizde her yer dolu oldugu icin bar kismina yöneldik. mekana özel biseyler icmek istedigimizi söyledik bir çalışana,umrunda bile olmadi. hatta bir arkadaşıyla muhabbet edene kadar yabanci sandik kendisini. 5dk sonra baska bir garson gelince ona tekrar söyledik ve o bize yardimci oldu "sagolsun". barda yaklasik yarim saat beklememizin ardindan bir masa bosaldi biz de oraya geçtik. otururken gordugum kadariyla garsonlarin gereksiz cool bir tavrı var. coolluk bile denemez belki de,mekandan soguttular bizi. en son artik hesabi istedik ve gelen tutar 30 liraydi. sadece 2 kahveye 30lira ödedik ve icimize oturdu açıkçası. üstelik hic guzel de degildi. bir daha kesinlikle gitmeyi düşündüğüm bir yer degil,sizlere de tavsiye etmem.

kahve severim ama starbucks, nerodan falan sikildim farkli olsun diyorsanizsundayiyi bir alternatif. julius meinl kahve kullaniyorlar. kapsullerini de satiyorlar, nespresso uyumlu ve daha ekonomik nespresso kapsullerine gore.

konseptiyle, lezzetleriyle, calisanlarin ilgisiyle, muzikleriyle, keyifli ortamiyla, kisacasi her detayiyla cok guzel bir yer burasi. tesvikiye'nin en keyifli mekanlarindan biri diyebilirimsundayicin. kucuk kahve molalari icin de, saatlerce oturup calismak icin de guzel bir secenek. kesinlikle oneriyorum.

nisantasi'nda bulunansundaycoffee bar'a geldik. ortaminin farkli olusu daha onceden ilgimi cekmisti. yari sezlong'a benzeyen sandalyeleri ile disariyi izleyerek iciceklerinizi yudumlayabiliyorsunuz. ben cold brew arkadasim ise i̇ce latte tercih etti. self servis seklinde kendiniz bar'a gidip siparisinizi verip oradan aliyorsunuz. ust katinda ise sessiz ve sakin bir ortam hakim. sizlere de oneriyorum ☺️✌️

size bu salı gidip de paylaşmaya ancak fırsat bulduğumsundaycoffee bar’dan bahsedeceğim?? mekan gerçekten de tam bir pazar havası taşıyor; gerek rahat oturma yerleri, gerek masa lambalı çalışılacak minnoş alanları ile.. siparişi bara veriyorsunuz, onlar getiriyor. kahveleri de fincanları da çok güzel☕️ bizim tercihimiz wiener melange oldu. cappucino’dan küçük boyda, süt oranı daha az ama kahve oranı aynı olduğu için daha yoğun kahve tadı alıyorsunuz. bir salı günü bize pazar havası yaşatan bu mekan, kesinlikle tekrar gelinesi yerlerden??!

size bu salı gidip de paylaşmaya ancak fırsat bulduğumsundaycoffee bar’dan bahsedeceğim?? mekan gerçekten de tam bir pazar havası taşıyor; gerek rahat oturma yerleri, gerek masa lambalı çalışılacak minnoş alanları ile.. siparişi bara veriyorsunuz, onlar getiriyor. kahveleri de fincanları da çok güzel☕️ bizim tercihimiz wiener melange oldu. cappucino’dan küçük boyda, süt oranı daha az ama kahve oranı aynı olduğu için daha yoğun kahve tadı alıyorsunuz. bir salı günü bize pazar havası yaşatan bu mekan, kesinlikle tekrar gelinesi yerlerden??!

dekorasyonu oldukca hos, cok cesitli caylari var ama ikram olarak sunabilecekleri yiyecek bir seyler olmamasi bence cok buyuk eksiklik. ayrica kahve cesitliligini de az bulmustum. bir de dipnot adininsundayolduguna bakmayin pazarlari kapatiyor:)