sunday

çok merak ettiğim bir mekandı. atmosferi çok hoş, cam kenarındaki koltuklar çok rahat ve burada zaman geçirmek çok keyifli. ancak mekanı başarılı yapan sadece atmosfer olmamalı. berliner kupkuruydu, neredeyse taşlaşmış durumdaydı ve bunu satıyorlar!!!? kahve/çay ve atmosferi için mutlaka ziyaret edilmesi gereken bir yer.

küçükçe, güzel dekore edilmiş ama servis konusunda kendini epey geliştirmesi gereken bir mekan. biz asma kattaki bar kısmına oturduk. bu kısım oldukça sessiz olması nedeniyle çalışmak/kafa dinlemek isteyenler için ideal olabilirmiş. ancak her içecek ya da atıştırmalık istediğinde aşağıdaki bara inmek durumunda kalmak (barista dışında bir garson olmasına rağmen self-servis olarak kurmuşlar düzenlerini) benim gözümde mekanın potansiyelinden çok şey çaldı. bunun dışında denediklerimizden affogato oldukça başarılı, espresso ortalamanın üstündeydi. çilekli berliner ise bayat olması nedeniyle maalesef hayal kırıklığı oldu bizim için.

zincir kahveci kisir dongusunu kirmamizi sagladigi icincoksevdim sunday'i. sirf moda diye kahve icen yurdum insanina inat, son derece tatli, kendi halinde bir yer. tamamen acilan camlarin onunde sokaga donuk sekde dizilmis rahat koltuklarda oturup tesvikiye camii bahcesi manzarasina karsi huzur icinde kahvenizi icebiliyorsunuz ve nisantasi'nin gobeginde olmaniza ragmen ne bir kalabalik ne de korna sesleri olmuyor. henuz hic birseyin fiyati belli degil, ne kadar isterseniz o kadar parayi kucuk kahve kutusuna koyuyorsunuz. sanirim o yuzden de su andacokdaha fazla para kazaniyorlar cunku herkes vicdan yapip en az 10tl koyuyor! keyifli dekorasyonu, lezzetli kahveleri ve basarili is modeliyle kesinlikle tavsiye edecegim bir yer.

sessiz sakin bi sokaga karsi sezlongvari sandalyelerinde rahatca oturmak mumkun :) huzurlu bir mekan. ama biz yukari katina oturduk kahve icip ders calismak amaciyla gelmistik. masa sayisi az tıklım tıkış degil ev gibi rahat hissettiriyor. dekorasyonu dacoktatli :) filtre kahve ve americano aldik guzellerdi.

benim kahvecim dediğim yer. i̇lk olarak mekan çok ferah ve oturup çalışmak için de, arkadaşlarla sohbet için de son derece uygun bir şekilde tasarlanmış. kahvesi güzel. bu 3. nesil kahve diye sirke gibi saçma sapan şeyler içiren yerlerden değil. mis gibi kahve yapıyor. çalışanlar 10 numara. i̇stanbulda evimde hissettiğim nadir yerden bir tanesi. croissantları çok güzel ama kahvaltılık/atıştırmalık çeşitleri artırılabilir.

ortam güzel, çalışanlar ilgili ve güler yüzlü, birde camekan önünde yer bulduysanız keyfinize diyecek yok. bir çok mekanda julius meinl kahve içtim ve çoğu sınıfta kaldı. burada julius meinl'ın aslında iyi bir kahve markası olduğunu, sorunun insan ve ekipman kaynaklı olduğunu keşfettim.

sıcak ve samimi ortamı, lezzetli kahveleri ve zevkli müzikleri ile mahallenin en güzel cafelerinden sunday'i çok sevdik. i̇ki latte ve bir brownie söyledik. hepsi süperdi. toplam 27 tl tuttu.

her zaman bulamasam da melange en sevdiğim kahvelerden biridir burda hakkıyla yapılıyor bize herşeyiyle viyanayı hatırlattı küçük fikirlerle zevkli döşenmiş çok sakin bir yer

mekanin dekoru guzel olsa da isiklar yetersiz ozellikle ust katta ama ufak detaylar gercektencokhos.kahveler ortalama.garsonlar yardimsever ve guzel tavsiyelerle size donuyorlar tek sorunu mekanin biraz kucuk olmasi

kahvelerini beğenmesem de mekan harika. zaten kahve içmek için değil genellikle sakin bir ortam aradığımda ders çalışmak istediğimde buraya geliyorum ve dizayn olsun çalışanlar olsun çok memnunum, wifi da iyi daha ne olsun.

buraya mutlaka gelinnn bayildim. cafenin ambiyansi ve kahveleriyle olsun herseyiylecoksevdimm. ? ayrıca suyu kahvenin yanında ikram veren yerlericokseviyorumm. su icmeyi hatirlatmali bu jestlerlecokönemli ?? gorevliler decokilgiliydi. sadece erken kapatmalari sıkıntı 22 ye dogru kapatiyorlar. sık uğruycagım cafelerden olucak artik ?

nişantaşı’nda keyifle oturmalık çok tatlı bir mekan. tam sokak kenarındaki koltuklarına bayıldım! brovnisini ve dondurmalı vanilya lattesini tavsiye ederim

konsepticokguzel dusunulup hos bir sekilde dekore edilmis bir yer.oturmaktan keyif aliyorsunuz.cok huzurlu bir ortami var.disaridan baktiginiz zaman hosmus diyip oturdugunuzda vaovv dediginiz bir yer.
menuden secip kendiniz kalıp içeceginiz veya yıyecegınızı seyı soyluyorsunuz.sonra size servis ediliyor.sandalyelericokguzel.dışa donuk bır sekılde konulmuş.istıosanız dış kısmına yastıkların ustune oturmak suretiyle oturabılırsınız.bu bakımından ozgur ruhlu bı yer.
fiyatları cevresıyle aynı duzeyde sadece bırkac seyı bı tık daha pahalı.i̇çeceklerinin sunum seklı hoş.brownıesi servıs olark bıraz kucuk bır sekılde gelıyor.
calısanlarıcokguleryuzlu ve gercektencokılgılı.mutlaka gıtmenız gereken yerlere eklemelisiniz.

kahve bana iki şey çağrıştırır.

birincisi; yudumlarken uzun uzun çalışabileceğim dingin bir mekan, ikincisi arkadaşlarımı görüp sohbet edebileceğim bir ortam. sunday teşvikiye birinci seçenek ile beni tavlıyor. aslında benim üzerine çok da bir şey yazmama gerek yok. fotoğraflar mekanın ruhunu çok iyi özetliyor.

burası, detaylı dekorasyonu, nu jazz ağırlıklı playlisti, dingin atmosferi ve karşınızdaki asırlık binalardan oluşan manzarası ile bir pazar günü çalışmak, yazmak, okumak ya da boş boş etrafa bakıp aklını dinlendirmek isteyenler için yapılmış sanki.

çalışırken yolda kalmayın

üst kattaki çalışma masalarının her birinde bir masa lambası ve her birinin altında 3lü priz bulunuyor, çalışırken yolda kalmayın diye. kahveler julius meinl. tanıdık gelti mi? karaköy karabatak’ta da bu kahveyi içiyordunuz hani. buranın menüsünde de aynı kahvenin farklı sunumlarını bulmak mümkün. dekor detaylı ve seyretmesi, fotoğraflaması hoş. servis ise iddialı. çünkü self servis. kahvelerinizi söylüyorsunuz, hazırlanıyor, ardından kendiniz gidip alıyorsunuz.

mekan pazartesiden cumartesiye 08:00-21:30 arasında pazar günleri ise 09:00-21:00 arasında açık.

personel deneyimi

yazının en başında bahsettiğim konuya gelince. bu yazının tamamını sunday‘de otururken yazdım. müthiş bir keyifle. deneyimli personel yağmur her soruma yanıt verdi. gelelim finale; aşağıda ödeme yapıp çıkacağım. elimde de oradan satın almadığım bir paket çekirdek kahvem var. ödeme yaparken sanırsam barista beyefendiye “rica etsem bunu kağıt filtreye göre çekebilir misiniz?” dedim.

cevap : hayır!

sebep : bize böyle bir şey söylenmedi.

muhtemelen uğraşmak istemeyişini bağladığı tutarsız br kılıf. ah be güzel dostum. tuvaletini yapmadan önce klozetin kapağını kaldırman gerektiğini de mi sana söylediler, yoksa kendin mi keşfettin? 15 saniyeyi geçmeyecek bir işi yapmayarak egolar savaşına girmek neden? kahveyi oradan almış olsam da mı çekmeyecektiniz mesela?

“nerenin kahvesi o? hangi ülke?” diye bir soru geldi. “bence senin bu isteğimi reddetmiş olman kahvenin nereden olduğu konusundan daha çok önemli” şeklindeki yanıtıma pişkin bir sırıtış ile karşılık buldum.

manasızca çemkirmek yerine azıcık çözüm odaklı olsanız ya. bir sokak aşağıdaki m.o.c.‘a girdim. selam verdim. aynı istediğimi tekrarladım. “tabii hemen” diye yanıt aldım. ki m.o.c.’un yoğunluğunu bilirsiniz. tamamen full olmasına rağmen!

sunday teşvikiye‘ye aylarca hiç gitmemiştim fiyat politikası yüzünden. bugün tesadüfen tekrar gidip, fiyatı da geri çektiklerini görüp iyi şeyler yazmışken ego yüklü personelin bu anlamsız direnişi ile bir üçüncü şansı ne zaman vereceğim bakalım.

verdiğim eğitimlerde de her zaman söylerim. “marketing tarafında harcanan milyonlarca lira ne için biliyor musunuz? sadece müşteriyi mekanın kapısına getirmek için. kapıdan içeri girdiği anda iş personeldedir.” tam o anda personel yaptığınız reklamın önündedir. böyle mekanlar yağmur gibi ilgili, bilgili, güler yüzlü ve yardımsever personeller oldukça çok güzel işler yapar.

neredeyse mekandan bahsettiğim kadar da bu konudan bahsetmem de mekan için trajikomik tabii. bir kişinin egosu ile koca bir mekanı çöpe atacak değilim tabii ama hafızalara kazınan ve binlerce kişi tarafından okunacak bir deneyim olması üzücü.


-----23 dec, 2014-----

kahve bana iki sey çagristirir.

birincisi; yudumlarken uzun uzun çalisabilecegim dingin bir mekan, ikincisi arkadaslarimi görüp sohbet edebilecegim bir ortam. sunday tesvikiye birinci seçenek ile beni tavliyor. aslinda benim üzerine çok da bir sey yazmama gerek yok. fotograflar mekanin ruhunu çok iyi özetliyor.

burasi, detayli dekorasyonu, nu jazz agirlikli playlisti, dingin atmosferi ve karsinizdaki asirlik binalardan olusan manzarasi ile bir pazar günü çalismak, yazmak, okumak ya da bos bos etrafa bakip aklini dinlendirmek isteyenler için yapilmis sanki.

çalisirken yolda kalmayin

üst kattaki çalisma masalarinin her birinde bir masa lambasi ve her birinin altinda 3lü priz bulunuyor, çalisirken yolda kalmayin diye. kahveler julius meinl. tanidik gelti mi? karaköy karabatak’ta da bu kahveyi içiyordunuz hani. buranin menüsünde de ayni kahvenin farkli sunumlarini bulmak mümkün. dekor detayli ve seyretmesi, fotograflamasi hos. servis ise iddiali. çünkü self servis. kahvelerinizi söylüyorsunuz, hazirlaniyor, ardindan kendiniz gidip aliyorsunuz.

mekan pazartesiden cumartesiye 08:00-21:30 arasinda pazar günleri ise 09:00-21:00 arasinda açik.

personel deneyimi

yazinin en basinda bahsettigim konuya gelince. bu yazinin tamamini sunday‘de otururken yazdim. müthis bir keyifle. deneyimli personel yagmur her soruma yanit verdi. gelelim finale; asagida ödeme yapip çikacagim. elimde de oradan satin almadigim bir paket çekirdek kahvem var. ödeme yaparken sanirsam barista beyefendiye “rica etsem bunu kagit filtreye göre çekebilir misiniz?” dedim.

cevap : hayir!

sebep : bize böyle bir sey söylenmedi.

muhtemelen ugrasmak istemeyisini bagladigi tutarsiz br kilif. ah be güzel dostum. tuvaletini yapmadan önce klozetin kapagini kaldirman gerektigini de mi sana söylediler, yoksa kendin mi kesfettin? 15 saniyeyi geçmeyecek bir isi yapmayarak egolar savasina girmek neden? kahveyi oradan almis olsam da mi çekmeyecektiniz mesela?

“nerenin kahvesi o? hangi ülke?” diye bir soru geldi. “bence senin bu istegimi reddetmis olman kahvenin nereden oldugu konusundan daha çok önemli” seklindeki yanitima piskin bir siritis ile karsilik buldum.

manasizca çemkirmek yerine azicik çözüm odakli olsaniz ya. bir sokak asagidaki m.o.c.‘a girdim. selam verdim. ayni istedigimi tekrarladim. “tabii hemen” diye yanit aldim. ki m.o.c.’un yogunlugunu bilirsiniz. tamamen full olmasina ragmen!

sunday tesvikiye‘ye aylarca hiç gitmemistim fiyat politikasi yüzünden. bugün tesadüfen tekrar gidip, fiyati da geri çektiklerini görüp iyi seyler yazmisken ego yüklü personelin bu anlamsiz direnisi ile bir üçüncü sansi ne zaman verecegim bakalim.

verdigim egitimlerde de her zaman söylerim. “marketing tarafinda harcanan milyonlarca lira ne için biliyor musunuz? sadece müsteriyi mekanin kapisina getirmek için. kapidan içeri girdigi anda is personeldedir.” tam o anda personel yaptiginiz reklamin önündedir. böyle mekanlar yagmur gibi ilgili, bilgili, güler yüzlü ve yardimsever personeller oldukça çok güzel isler yapar.

neredeyse mekandan bahsettigim kadar da bu konudan bahsetmem de mekan için trajikomik tabii. bir kisinin egosu ile koca bir mekani çöpe atacak degilim tabii ama hafizalara kazinan ve binlerce kisi tarafindan okunacak bir deneyim olmasi üzücü.

yeni acildi ve bayildik. vanilyali ice lattesini bugun denedim harika. ayrica dekorasyon ve ambiyanscokbasarili. konumu itirbariyle tam tesvikiye caddesi uzerinde olmamasicokdogru bi secim olmus. caddedeki kalabaliktan uzan kahvenizi yudumlayabiliyorsunuz.