zomato‘nun düzenlediği “hindistan’a yolculuk” etkinliği kapsamında 17 ekim cuma akşamı shangri-la bosphorus hotel’in isttoo restoranında, yeni delhi’deki shangri-la eros hotel’in başaşçısı, baharatların efendisi şef varun bajaj’ın elinden farklı yemekler tattık.
benim açımdan bu deneyimin üç farklı boyutu oldu diyebilirim. birincisi, shangri-la bosphorus hotel’i daha önce görme fırsatım olmamıştı ve bu vesileyle son dönemlerin popüler otellerinden biri olan bu mekanı görme imkanını yakaladım. beşiktaş i̇skelesi’nin dibinde eski tekel tütün deposunun yerine, eski binaya çok benzeyecek şekilde inşa edilmiş bu yapının konumu, bana kalırsa olağanüstü. lakin, -tamamen benim görüşüm bu-, birtakım kanuni sorunlardan ötürü en tepeye değil, giriş katına yerleştirmişler lokantaları. i̇çi ferah, bildiğimiz beş yıldızlı otellerden.
i̇kinci kazanım ise, otelin iki lokantasından birisi olan ist too‘yu tanımak oldu. burası, menüsüne bakıldığında, asya ve akdeniz lezzetlerini biraraya getiren bir mekan olarak ön plana çıkıyor. ayrıca bir de sushi barı mevcut. diğer lokantayı inceleme fırsatı bulamasam da, bana özel kanton mutfağının inceliklerini taşıyan bir çin lokantası olduğu söylendi. adı: shang palace. başka bir ziyaretimizde mutlaka buradaki lezzetlerin tadına bakmak için kendimize söz verdik.
tadım menüsünde beş farklı yemek masayı süsledi etkinlik gecesinde. bunlardan birincisi kavrulmuş ve peynirle doldurulmuş mantardı. (teekhi multani dhingri) naneli bir sosun yanında soğan ve baharatlı kıtır ile servis edildi bu güzel mantarlar. zarif ve insanı çok yormayan bir girişti diyebilirim. yemeğin yanındaki kıtırın lezzeti çok hoşuma gitti. naneli sosa banıp banıp yedim bunu.
i̇kinci yemeğimiz, domates ve tereyağı ile bir gece boyunca ağır ağır pişirilmiş kremalı mercimekti (dal makhani).bu yemek hoşuma gitti diyebilirim, yine de mercimek kültürünün bu kadar yerleşik olduğu ve mercimek tüketiminin devletçe desteklendiği bir memleketten geldiğim için, aklımda bizim yemeklerle ister istemez karşılaştırdım bunu. bana kalırsa bizim mercimek çeşitlemelerimiz en az bu yemek kadar güzel. (hatta çok daha güzelleri de mevcut)
üçüncü yemek,kanaatimce gecenin yıldızı olan yoğurt ve hardal ile marine edilmiş közde karides idi. (sarson jhingaa – doğu bengali̇) yanındaki minik dürümün içine yerleştirip mideye indirdiğim bu karidesin, diğer yediklerimi gölgede bıraktığını düşünüyorum. baharatı da kararındaydı. lezzeti de genelde bizim ağız tadımıza uygundu.
dördüncü yemeğimiz ise, krema ve domates sosla ağır ateşte pişirimiş tavuktu. (murgh tikka makhani) yine baharatların dansı gibi düşünebileceğimiz, yarı çorba- yarı tavuk yemeği gibi çalışmaydı bu. tavuğu çatal ile yedikten sonra, sosunu kaşıklamaktan kendimi alamadım. karides ile birlikte ağzımda hoş bir tat bıraktı bu yemek. i̇çinde curry ve kişniş esintileri barındırıyordu.
son olarak tatlı getirdiler masaya: safran aromalı geleneksel bir hint tatlısıydı. (kesari phirni) benim ağzımda, safran ile tatlandırılmış bir sütlaç tadı peydahlandı ilk lokmayı alınca. sonrasını da malesef getiremedim. türk damak zevkine hiç uygun olmadığını söyleyebilirim.
üstüne kung-fu teamaster’in coşkulu sunumuyla servis edilen ve içinde 17 (yanlış duymadıysam) harman bulunan bir darjeeling çayı içtik ve geceyi noktaladık.
yediğimiz yemeklerin otantik hint yemekleri olduğunu belirtmekle birlikte bunların özellikle acı ve baharat düzeylerinin türk damak zevkine göre biraz olsun “ehlileştirilmiş” olduğu vurgulamamız gerekiyor. gerçekten orijinalina sadık kalınsa muhtemelen zor birkaç gün geçirirdik.
otel yetkilileri hindistan’a yolculuk konseptinin 10 gün kadar süreceğini bildirdiler. i̇lgilenenlere duyrulur. böyle bir tadım menüsünün 118 tl civarında bir maliyeti olduğunu gördüm sanıyorum. sevenler için kabul edilebilir bir miktar bence.
etkinlik için zomato ve shangri-la yetkililerine teşekkür ederek yeni tadımlara yelken açmak üzere yazımı noktalıyorum sevgili okurlar.
bol yemekli günler !