diger kiyidan sana baktim. bogazimdan geçenler bir an dügümlendi kaldi. o tarafa, senin tarafina yöneldim karsi kiyidan sana. gözlerimi kisarak baktim geçen arabalara, minnacik insanlara. hani belki, "belki dedim" kendi kendime. simdi ayni anda sen o kiyida bende karsida. hemen üstümden geçen koca köprüdemiydin bilemedim. arada denizin mavisi, saçlarinin siyahi, gözlerinin parlakligi. istanbul kocaman, göremezsin bir daha unut gitsin ! kolay mi seni unutmak, istanbulu unutmak. arada masmavi bir bosluk. engel degil ama zorlu bir yolculuk. sana, hiç unutmadigim istanbula, sariyere, taksime, aksaraya. yediklerim sensiz yavan. tadi yok tuzu yok. mekan sensiz çok anlamsiz. bugün garsonlar bile ilgisiz, sevgisiz. hani "bu muhtesem mekanda daha ne istiyorsun" der gibiler. bense iki lokmada senle, yeniden baglanirdim hayata. simdi burda yedigim baliga, salataya ne desem fazla. zaten öylesine bir servis öylesine bir ikram. usta bugün sen olmayinca sevgisini koymamis yaptiklarina. belkide anladi, sen olmayacaksin yanimda. olana inat. bir kez daha karsi kiyida, yanimdakiyle baska bir heyecanla, seni andim ey istanbul. yanliz senle her yerde tat aldim. yanliz seni aradim karsi kiyida.