küçüklügümde çok sik gittigimiz bir persembe klasigiydi benim için. geçen sene ve geçen hafta tekrar gittim. mekan hep ayni, bazi garsonlar bile hala ayni. sadece köfteler eski lezzetinde degil ne yazik ki. talebi karsilamak için köfteler de fabrikasyona dönmüs sanirim. (yakinda dondurulmus gida olarak marketlerde rastlarsak sasirmayin.) hala lezzetli ama eski zamanlardaki gibi degil. önceden ayran da cam siselerde gelirdi, artik kutu ayrana dönmüsler.tabii ki zamana ayak uyduruluyor bir sekilde, bu da tarihi dokuyu ister istemez bozuyor. ama hala lezzetli. hala servis çok hizli ve organizeler. ekip güleryüzlü. genelde esnaf turist ögrenciler ve avukatlar misafirleri.
cuma günleri ögle namazi bitmeden gitmelisiniz, diger günler de eskisi kadar sira olmuyor. olsa da hizli ilerliyor. yazin piyaz domatesli kivircikli, kisin domates yerini havuca birakiyor. tatli olarak irmik ve kemalpasa var. ben kemalpasadan yanayim, irmik bana daha sütlü olmaliymis gibi geliyor.
1 porsiyonda 8köftevar, yaninda biber tursusu. isterseniz acili sos alabilirsiniz.
mekanin nostaljik havasini seviyorum. duvarlarda mekana gelmis, simdi aramizda olmayan onlarca kisinin kendi el yazilariyla yazdigi notlar var. selim ve ismail tezçakin hala hayattalar, allah uzun ömür versin...