karabatak karaköy

i̇ç/dışmekanher açıdan çok hoştu. göz zevkine hitap eder nitelikte. çalışanlar çok kibar ve sempatik. sokak da sakin. rahatlıkla oturup sohbet edebilirsiniz.
hayal kırıklığına uğradığımız tek nokta filtre kahvelerdi. french press beklentimiz boşa çıktı sadece. bunun dışında her şey gayet güzeldi. vaktiniz olursa bir uğrayın derim ?

kahveleri iyi,mekanson derece hoş ama hep çok kalabalık olmasının yanı sıra fiyatlar abartılı ve çalışanlar pek yardımcı cinsten değil. gelmeseniz de olur yaklaşımıyla istediğin kadar popülerleş, bi yere varamazsın müessese kardeş..

fiyatlar biraz yüksek amamekanmuhtesem ve lezzet de fena sayilmaz. güzel bir dekorasyon var evet ama kalabalik olmasi sorun. sanki bir an evvel yiyip içip bu ari kovanindan kaçayim diyorsunuz ya da garsonlar sizin böyle düsünmenizi sagliyor.

çok duyunca arkadaş grubumuzla bir akşam gittik. hem içerisi hem dışarısı tıklım tıklımdı. kaldırıma dizdikleri sandalyelere ders dinleyecek öğrenciler gibi 4 arkadaş sıra sıra dizildik:) menüye bakınca şaşırdık, sokak arası entel dantel birmekaniçin bu fiyatlar çok gereksizdi. kahvelerimizi sipariş ettik, içtik ve ne manzarası, ne uygun fiyatı, ne de ekstra bir lezzeti olmayan mekandan çıkıp gittik. bu tarz mekanları gereksiz özentilik yapıp neden abartırlar anlamam.

karabatak öncelikle dekorasyonu ve ambiyansıyla insanı mest ediyor. cheesecake'i oldukça taze ve lezzetliydi. kahve menüsü geniş, benim tercihim moka pot oldu. kahve tadını sonuna kadar alabileceğiniz bir kahve.mekansessiz sakin ve huzurlu. sohbet etmek için ideal. son olarak  tek eksik bence sandalyelerin biraz rahatsız olması.

tek kötü yani çok kalabalik olmasi idi, onun disindamekançok güzeldi, servisten de oldukça memnun kaldim. fiyatlari da gayet normaldi.

mekan güzel sırf bunun için gidilir, müzik fena değil. biraz zorlama entelektüellerin-öyle görünümlülerin uğradığı birmekangibi geldi bana. sırf görmek için gidilir.

ambians mükemmel calisanlar cok tatli her ne kadar ukala adledilselerde onlarin deyimiyle kafede tam anlamiyla alman ekolu hakim her daim gidilesi ve ozlenilesi birmekan

ya sabah erken ya da iş çıkışı gittiğim için sürekli kalabalıktı. bence karaköy mekanlarının ideal saatleri hafta içi gündüz. onun dışında kahveleri sıradan, hatta latte soğuktu.mekanda sıradan bence. iç dekorasyonu güzel olsa da, karaköy'ün özelliği sokakta oturmak olduğu için, dışarıda yer bulun.

-mekangüzel, kahve güzel, fiyatlar fahiş.
bir adet moka pot adlı arabica çekirdeğinden gayet gayet leziz bir kahve ve bir adet çikolata aroması biraz fazla kaçmış mocha chocolate aldım. ikisi de hoştur ama bazı kahvelerin fincanı 25 lira olunca benena.
kahve işleten mekanların kahvenin kilosunu birkaç dolara aldıklarını ve bir fincan kahve için ortalama 20 - 30 gram kahve kullandıklarını biliyoruz. şu halde bu fiyatlar normal değil. menü fotoğrafını da paylaştım.
- küçük dilim tatlıların fiyatı da 20 lira. o da ayrı bir eleştiri konusu.. herhalde mağaza müdürü elit kesimi hedeflemiş ama yıkık dökük eski püskü bir dükkanı cafe yapmışız ve de karaköy elit kesimin değil gençlerin mekanıdır diye düşünememiş.
- tüm bunlar bir kenara hiçbir cafede bulamayacağınız birçok çeşit avusturya kahvesini epey pahalı da olsa burada deneyebilirsiniz. i̇şletme kahvelerini bir avusturya firmasından aldığı için böyle imiş ki menünün yarısı almanca ifadelerle dolu.
- sürekli gelmeseniz de muhakkak bir uğrayın derim.
- ha unutmadan çok yoğun olduğu saatlerde istediğiniz her kahveyi yapamayacaklarını belirttiler.
- bir de garsonlardan kıvırcık esmer erkek olanına sipariş vermeyin, abuk sabuk konuşuyor ve de istediğinizi yerine getirmiyor.
bu garson ve fiyatlar hariç herşey güzel..

90larda çocuktum ben, sokaklarda koşturdum, terleyince sırtıma havlu koydu annem, sokağa yemek taşıdı babannem. güneş yavaşça çekilirken akşam vakti, biz çıkardık sokaklara, top peşinde koşturmaya, saklambaç oynamaya, bisiklet çetesiyle bir arka mahalleye yarış yapmaya. her yaz oyunlarımız değişirdi, çocuklar değişirdi, biz değişirdik fakat ev önündeki merdivenlere kurulup, gecelere kadar oturan sokağın anneleri, teyzeleri hep aynıydı. o merdiven sohbetlerinde, ne dertler paylaşıldı, ne sitemler edildi, ne kahkahalar atıldı bilinmez. ben kendimi bildim bileli onlar hep vardı, kimi zaman ağız dalaşı, kimi zaman dayanışma, çoğu zaman gırgır şamata ...

     karabatak'ı gördüğüm anda, şöylesi daha doğru olur; sokağa karşılıklı konulan ufak masa sandalyeleri gördüğüm anda herşey geriye sardı ve küçücük ama çok kısa bir zaman diliminde kendimi gördüm çocukluğumda. yine o merdivenler geldi aklıma. çok minik bir an da olsa böyle hissettirdiği için sevdim orayı.

   karaköy'ün ara sokaklarından birine konumlanmış bu mekanda, kahvenizi içip kitabınızı okuyabilir, ailenizle gelip yemeğinizi yiyebilir veya arkadaşlarınızla saatlerce sohbet edebilirsiniz. keza bizde iki sevgili oturduk, bir güzel kahvelerimizi içip, dergilerimizi okuyup, çok keyifli vakit geçirdik.

   karabatak, kahve meraklıları için biçilmiş kaftan. burası julius meinl'nin chicago, hamburg, moskova ve viyana'dan sonra türkiye'deki ilk şubesi.mekaniyi, hoş fakat bazı gariplikler de yok değil. menüdeki, 'herhangi birine herhangi bir sebepten servis vermeme hakkına sahibiz' ibaresi tam olarak her sayfaya ne amaçla yazılmıştır? 3 kişilik bir grup 2 kişilik boş bir masaya 3. sandalyeyi neden çekemez? bunlarıda düşünmeden edemedim açıkçası.

   birkaç tüyo için çalışanlarla sohbet edeyim diyorum fakat  pek mümkün değil, zira hepsi masalara yetişme telaşında. bir tanesinden aldığım bilgiler doğrultusunda öğreniyorumki wiener melange, karabatak'ın en çok tüketilen kahveleri arasında geliyormuş. yumuşak içimli, hoş bir kahve. dip not diyelim; viyana'ya has bu kahve dışında birde menüde viyana kahvaltısı (jambon, füme et, kaşar peynir, beyaz peynir, haşlanmış yumurta, bal, reçel, tereyağ, kruvasan ve ekmek) mevcut.

   katı ve garip kuralları dışında gidilebilir bir mekan.


-----12 nov, 2014-----

90larda çocuktum ben, sokaklarda kosturdum, terleyince sirtima havlu koydu annem, sokaga yemek tasidi babannem. günes yavasça çekilirken aksam vakti, biz çikardik sokaklara, top pesinde kosturmaya, saklambaç oynamaya, bisiklet çetesiyle bir arka mahalleye yaris yapmaya. her yaz oyunlarimiz degisirdi, çocuklar degisirdi, biz degisirdik fakat ev önündeki merdivenlere kurulup, gecelere kadar oturan sokagin anneleri, teyzeleri hep ayniydi. o merdiven sohbetlerinde, ne dertler paylasildi, ne sitemler edildi, ne kahkahalar atildi bilinmez. ben kendimi bildim bileli onlar hep vardi, kimi zaman agiz dalasi, kimi zaman dayanisma, çogu zaman girgir samata ...

karabatak'i gördügüm anda, söylesi daha dogru olur; sokaga karsilikli konulan ufak masa sandalyeleri gördügüm anda hersey geriye sardi ve küçücük ama çok kisa bir zaman diliminde kendimi gördüm çocuklugumda. yine o merdivenler geldi aklima. çok minik bir an da olsa böyle hissettirdigi için sevdim orayi.

karaköy'ün ara sokaklarindan birine konumlanmis bu mekanda, kahvenizi içip kitabinizi okuyabilir, ailenizle gelip yemeginizi yiyebilir veya arkadaslarinizla saatlerce sohbet edebilirsiniz. keza bizde iki sevgili oturduk, bir güzel kahvelerimizi içip, dergilerimizi okuyup, çok keyifli vakit geçirdik.

karabatak, kahve meraklilari için biçilmis kaftan. burasi julius meinl'nin chicago, hamburg, moskova ve viyana'dan sonra türkiye'deki ilk subesi.mekaniyi, hos fakat bazi gariplikler de yok degil. menüdeki, 'herhangi birine herhangi bir sebepten servis vermeme hakkina sahibiz' ibaresi tam olarak her sayfaya ne amaçla yazilmistir? 3 kisilik bir grup 2 kisilik bos bir masaya 3. sandalyeyi neden çekemez? bunlarida düsünmeden edemedim açikçasi.

birkaç tüyo için çalisanlarla sohbet edeyim diyorum fakat pek mümkün degil, zira hepsi masalara yetisme telasinda. bir tanesinden aldigim bilgiler dogrultusunda ögreniyorumki wiener melange, karabatak'in en çok tüketilen kahveleri arasinda geliyormus. yumusak içimli, hos bir kahve. dip not diyelim; viyana'ya has bu kahve disinda birde menüde viyana kahvaltisi (jambon, füme et, kasar peynir, beyaz peynir, haslanmis yumurta, bal, reçel, tereyag, kruvasan ve ekmek) mevcut.

kati ve garip kurallari disinda gidilebilir bir mekan.

sunum ile başlamak gerekirse modern tasarımlı bardaklar klasik tepsi ile pek bi uyuşmamış gibi efenim.

kahvelerin kalitesine diyecek birşey yok bence. kleiner brauner i orta sert diye denedim bildiğin baya bi sert çıktı :) moka pot ise daha bi soft ve içimi kolay diyebilirim. 

mekanın en çekici tarafı olan dekorasyonuna gelince beni kendisine hayran bıraktı desem abartı olmaz. i̇şi bilen birinin elinin değdiği çok belli. muhit için yanındakilere göre biraz önde birmekandiyebilirim. tavsiye edilir.

hiç bir yer kalmasa, belki... - bir pazar günü gerçekten tesadüfen bulunmus birmekanbenim için. ilk önce ilginç gelip otursam da menüyü görünce gerçekten vazgeçtigim bir mekan. bence omekaniçin o menü baya baya pahali. içtigim kahve fena degildi ama daha iyilerini de içtim. benim için bir daha gidilecek birmekandegil ama belki sizler için sürekli birmekanolabilir.

bugününmekanönerisini karaköy'ü henüz keşfetmemiş çok küçük bir azınlık için yazıyorum. tamam, tamam itiraf ediyorum, bir yandan da sevdiğim tüm mekanlar bir çatı altında (ki bu çatı burası oluyor) toplansın diye yazıyorum bu yazıyı. bi de zaten malum i̇stanbul günlüğü, i̇stanbul'u yeni keşfeden birinin gözünden size i̇stanbul'u anlatıyor. ben buranın yerlisi olmadım henüz, ben yeniyim galiba.

herkesin idda ettiği gibi ben de karaköy ünlü olmadan önce burayı keşfetmiştim :) belirli aralıklara gittiğim birmekanve bu süreçte gözlemlediğim üstüne koyarak hizmet kalitelerini artırıyorlar. hayatımda yediğim en güzel limonlu chescakelerden birini burada yedim. kahveleri gayet tatmin edici. fiyatlar da karaköy standartlarına göre normal denecek seviyede