brasserie warszawska

mam trochę mieszane uczucia. gdybym nie słyszał samych zachwytównatemat tej restauracji, zapewne byłbym wniebowzięty po wizycie. jednak jako że oczekiwałem bardzo wiele - być może za wiele - jestem po prostu zadowolony.
moim skromnym zdaniem brasserie warszawska to bardzo dobre miejsce do spędzenia czasu oraz zjedzenia dobrego posiłku, ale nie wytrzymuje konkurencji z najlepszymi lokalami w warszawie. ale po kolei...
sporo osób chwali wystrój, mnie on niestety totalnie nie przypadł do gustu. moja towarzyszka również była nieco zaskoczona (albo dobrze udawała, nie chcąc wysłuchiwać, że to ja mam rację). wystrój przypomina nam bowiem porządny przydrożny bar, trochę taki jak pokazywanynaniektórych amerykańskich filmach. eleganckie skóry, drewna, ale nie czuć - moim skromnym zdaniem oczywiście - klimatu, który chciałbym poczuć w każdej porządnej restauracji. ale to rzecz jasna kwestia bardzo indywidualna.
obsługa jest rzeczywiście znakomita. pomocna - ale nienachalna, miła - ale bez sztuczności, sprawna - ...po prostu bardzo sprawna.
co do jedzenia zaś, bo przecież ono jest kluczowe: było tylko i aż smaczne. nie mam zamiaru udawać znawcy steków, ale ten zaserwowany w brasserie był właściwie wysmażony, bardzo poprawny, ale nie do zapamiętania. w kilku miejscach w warszawie serwują lepsze. tak samo sałata a'la cezar: absolutnie do zapomnienia, choć nieprzyzwoitością byłoby stwierdzić, że była zła. za to bardzo dobre desery. nie za słodkie, co dla nas było zaletą, choć domyślam się, że niektórzy wolą inaczej. dlatego więc pewnie lepiej zapytać, by potem nie być rozczarowanym. dla mnie jednak najmocniejszy punkt kuchni.
ceny wysokie i moim zdaniem trudne do usprawiedliwienia jakością. obiad dla dwóch osób (przystawka, danie główne, deser, napoje) to wydatek rzędu 300 zł. można je w w mojej ocenie w warszawie spożytkować lepiej.

bardzo miło i smacznie. chętnie wrócęnacreme brulee który mnie oczarował, mega pyszny ! krewetki palce lizać 😋 i nie można zapomnieć o świetnym steku !

byłem tamnaspotkaniu biznesowym z gośćmi z zagranicy. to idealne miejsce, żeby porozmawiać spokojnie o interesach i zjeść coś smacznego. ja osobiście polecam zupę cebulową i dorsza.naprawdę klasa! jedzenie jest bardzo dobre, trzyma poziom. natomiast muszę przyznać, że atmosfera jest dość sztywna.napewno nie zabrałbym tam rodzinynaobiad i kolegównadrinka:))napewno za to zaproszę tam jeszcze raz partnerów biznesowych.

cudowne miejscenakulinarnej mapie warszawy. wystrój restauracji nawiązuje do klimatu starej warszawy, co daje bardzo przyjemne uczucie przebywania wewnątrz.naprzystawki zamówiliśmy z żoną ślimaki po burgundzku oraz kalarepę i był to co najmniej strzał w dziesiątkę. nawetnasiłę nie można się przyczepić do żadnego z dań:) to samo mogę śmiało powiedzieć o daniach głównych: polędwica wołowa oraz dorsz ze szparagami - cuuudo:) deser natomiast to mistrzostwo wizualne oraz smakowe!! gorąco polecam to miejsce, dania warte swoich cen.

bardzo elegancka restauracja i niesamowite jedzenie.to tu jadłam najlepszą kaczkę w warszawie! mięso było delikatne i soczyste, a dodatki idealnie dobrane. obsługa bardzo profesjonalna,nawysokim poziomie. jedyny minus, to rozmieszczenie stolików, które były ciasno ustawione, co nie pozwalało mi w swobodnej rozmowie, przez co czułam się dosyć skrępowana.

zdecydowanie moj pierwszy wybór w warszawie jesli chodzi o obiad lub kolacje. polędwica wołowa z folie gras (koszt ponad 100 zł) warta była każdej złotówki, a piers z kaczki confit tez idealna, lekko czerwona w środku, a z zewnatrz chrupiąca, w przeciwieństwie do kaczki podawanej w wielu lokalach w warszawie, silnie spieczonej i suchej. obsługa miła i pomocna, nie pretensjonalna. wystrój lokalu paryski, zdecydowanie estetyczny i nienachalny. zdecydowanie moje ulubione miejscenakulinarnej mapie warszawy.nazasadzie porównania :na10 wizyt tu przypadnie góra jedna w restauaracji typu dyspensa.

restaurację brasserie warszawską odwiedziłem pierwszy raz, w związku z poleceniem jakie otrzymałem od mojego kolegi. ze względunaporę lunchową, która w restauracji kończy się o godz. 17.00 zdecydowałem sięnataką ofertę. restauracja przygotowała różną ofertę lunchowąnakażdy dzień tygodnia. dzisiaj jest środa i w ramach zamówienia dostałem:
1) sałatkę z młodego, świeżego szpinaku z twarogiem, słonecznikiem i wiśniami w konfiturze;
2) noga kaczki confit, pęczak, cykoria oraz kawałki pomarańczy

na deser kelner zaproponował mi creme brulee.

nie chciałbym przerysować mojej, krótkiej recenzji, ale zestaw był wyborny. świeży szpinak w połączeniu z konfiturą z wiśni oraz twarożkiem to rewelacyjne połączenie. nie wpadł bymnato że będzie to dobre zestawienie :) kaczka w wykonaniu brasserie to mistrzostwach świata, dużo słyszałem o jej jakości i sposobie przyrządzenia

do brasserie jakoś długo nie mogłem się wybrać, nad czym mocno ubolewałem, bo w międzyczasie miejsce zdążyło sobie wypracowaćnagastronomicznej mapie stolicy ugruntowaną pozycję. kiedy pojawia się okazja do lunchu w miłym towarzystwie, nie waham się długo z wyborem inawszelki wypadek dokonuję rezerwacji. ta nie jest chyba niezbędna, bo wolnych stolików nie brakuje. ale lunche wydają tu w znacznie dłuższym przedziale czasowym niż w wielu innych lokalach w śródmieściu.

wnętrze ma elementy wspólne i spójne z butchery and wine, to choćby biało-czarna posadzka. świateczna muzyka nie jest inwazyjna, a obsługa od progu bardzo miła. płaszcz wędruje do szafy, kieliszek sauvignon blanc umila oczekiwanienatowarzysza. oferta lunchowa,naktórą się decydujemy, to wysoki standard jedzenia. nie ma mowy o lunchach przygotowanych w hurtowej ilości i wydawanych w kwadrans. jest z klasą, elegancko, ale formuła restauracji i personel nie przytłaczają.

czekadełko to domowe pieczywo do wyboru w dwócj rodzajach i firmowe masło. zarówno krem z cebuli ze szczypiorkiem, jak i wołowina po burgundzku są cudowne. takiej wariacjinatemat cebulowej nie jadłem nigdy wcześniej. aksamitna i aromatyczna, a co najważniejsze - nie czuć jej w przełyku przez kolejne pół dnia. maestria. przy kieliszku primitivo świetnie odnajduje się boeuf bourguignon. spora, jaknalunch porcja kruchego mięsa w aromatycznym sosie, jednak zrobiona perfekcyjnie. lepszej nie jadłem także we francji. zamiast czegośnasłodko, z braku miejsca i czasu, jedynie ozmawiamy z bardzo miłą kelnerką o deserach i obiecujemy sobie następną wizytę, by spróbować makowca w wydaniu brasserie. tym razem musi wystarczyć espresso.

jakiś czas temu znajomy zaprosił mnienalunch do tej restauracji, przyznam szczerze, że byłam tam pierwszy raz, chociaż nieraz słyszałam wiele dobregonatemat brasserii zwłaszcza  w kontekście steków (chociaż sama nie jestem ich wielką fanka). wracając do samego lunchu, wydawało mi się, że cena 35zł to nieco dużo nawet jaknastandardy brasserii, ale trzeba ostatecznie przyznać, że cena w stosunku do jakości zdecydowanie się broni :) 

nie jest to przynajmniej dla mnie restauracjanacodzienny lunch, ale raznajakiś czas, czynaromantyczną kolację we dwoje w sam raz:)

na pewno mogę podsunąć mężowi gdzie się możemy wybraćnaswoją rocznicę :)

po pierwsze genialna obsługa. już od wejścia w lokalu można poczuć się wyjątkowo dobrze.nastart poszedł marynowany śledź oraz zupa krem z dyni. oba dania smaczne, warte polecenia. następnie rib eye steak i burger z foie gras. stek idealnie wysmażony, soczysty i pełen smaku. perfekcyjnie grillowany. burger równie świetny. połączenie foie gras z wołowiną jest fantastyczne. tego trzeba spróbować.!

knajpa absolutnie bez zarzutu!
1. chrupiąca sałatka z serem roquefort i miodowymi orzechami była chrupiąca podwójnie: sałatą i orzechami, a miękka serem!
2. anielska karkówka bez cienia spalenizny i zbędnego tłuszczyku nie grzeszyła wredną chrupkością. puree ziemniaczane to esencja zeimniaka i żołnierski, oficerski wręcz, hołd dla tegoż warzywa.
3. deser urzekał chrupkimnagórze, chrupkimnadole; miękkim w środku i miał nawet jakiś smak.

po tym doświadczeniu nie ma coż innego zrobić jak wystawić zasłużoną solidną trójkę. oby tak dalej!

wraz z narzeczonym wybrałam sie do restauracji z zamiarem spędzenia chwilki razem. udało się :) przyciemnione światła, małe stoliki sprawiły, że czuliśmy sie jaknapierwszej randce. trzymamy dietę, wiec posiłki były idealnie: najeść sie a nie przejeść się . dodatkowo obsługa z ciągłym uśmiechem, sympatyczne twarze i profesjonalne odpowiedzi oraz opis dań. bulion wołowy wyśmienity, burger smaczny. polecamy :)

fantastique!



czytając recenzje i z opowieści znajomych mieliśmy obawy, czy to miejsce nie jest przekombinowane (podobno ciasno i mało intymnie). obawy trochę się potwierdziły po wejściu, ale całkowicie się rozwiały, kiedy żegnaliśmy się przy wyjściu - tak tu być powinno! tak ma być! brasserie to miejsce, w którym można rozmawiać, delektować się, a obsługa krząta się przy nas niezauważalnie i dba abyśmy cały czas mieli co jeść i pić. długi rząd stolików pomaga im doglądać gości i łatwo lawirować z tacami, zauważyłam też prywatne sale także można tu zorganizować sobie różne uroczystości. jednak to jedzenie było głównym bohaterem wieczoru - genialne! polecam wszystko, czego mieliśmy przyjemność próbować, kolejno : suflet z kurkami, stek rib-eye z puree i fasolką, pierś kaczki (przepyszna),nadeser selekcja lodów i sorbetów. porcje są duże i adekwatne do ceny, ale powtarzam raz jeszcze - to wszystko jest przepyszne! tej wizyty nie zapomnimy nigdy, a do brasserie będziemy wracać przy każdej odpowiedniej okazji - kiedy będziemy mieli coś do uczczenia, bo ta restauracja podbiła nasze serca i kubki smakowe i zasługuje odpowiedniej okazji do wizyty :)
chapeaux bas, brasserie warszawska !

przeczytałam wiele pozytywnych opinii pod adresem tej restauracji, więc z niecierpliwością wyczekiwałem okazji, żeby je móc zweryfikować. chąc należycie opisać smaki, które pozostawiła mi brasserie warsawska recenzję piszęnagorąco -tuż po odejściu od stolika. pełne elegancji wnętrze utrzymane jest w klasycznym stylu. stare, przydymione lustra próbują przenieść nas w okres przedwojennej stolicy.
miejsce to kreuje sięnawystawne, stąd szarmancka obsługa wręcz zaskakuje pozytywnym nastawieniem.
miałam przyjemność wypróbowania menu lunchowego (dwa dania w cenie 35 zł). szef kuchni tego dnia zaserwował barszcz ukraiński. zupa pełna aromatów z wyczuwalną wędzonką nadającą jej charakteru. jeszcze dwa obroty pieprznym młynkiem i mamy świetne pierwsze danie. po zupie podano mi kaczkę confit. typowa dla francuskiej kuchni forma przyrządzania mojego ulubionego ptactwa, to wstępne marynowanie w soli i późniejsze powolne gotowanie go w tłuszczu. te zabiegi zpewnić mają idealnie miękkie i soczyste mięso samo odchodzące od kości. apetycznie chrupiąca skórka skrywała faktycznie miękkie kacze kawałki, które bez najmniejszego oporu rozstawały się z kością. wyczuwalny czosnek, którego chciałabym jeszcze więcej i brak soczystości, to jedyne zarzutu, ktore mogę pozostaaić pod adresem drugiego dania. dodatki, czyli kasza pęczak oraz grillowane kapuściane kawałki o dymnym aromacie super współgrały. pietruszka za którą nie przepadam poszatkowana była tak drobno, że po raz pierwszy w życiu uznałam ją za dodatkowy atut w całej obiadowej kompozycji. dla miłośników słodyczy w jedzeniu mięso przegryźć można było wyfiletowanym kawałkiem pomarańczy. ciekawie zastąpił jabłko, jednak go nie zdetronizował (bo przevież jakbłko i kaczka to kompozycja kompletna).
brasserie warszawska to restauracja zdecydowanie stawiającanajakość. wszystko jest utrzymanenanajwyższym poziome, a sala pełna gości świadcząca o zadowoleniu klienta jest chyba najlepszym tego wyznacznikiem.

brasserie to mój mocny punktnamapie kulinarnych destynacji. znam to miejsce i wiem czego się spodziewać, a ponieważ trzymaja poziom nigdy nie jestem rozczarowana. z założenianaprzykład nie jesm terryn,  można bowiem znależć lepszą w innych miejscach,  natomiast np. kaczka jest (była) super. bardzo profesjonalny serwis! polecałam rodzinie i nikt się jeszcze nie rozczarował.