zeliha'nin aski gelir akliniza saray önünde çay içerken. zeliha'ya göre yusuf'tu sarayi. bana göre ise özlemekti seni.zelihagibi mi sevdin? degilse bana "hadi git" niye dedin ? saray önü, bütün bursa manzarasini size hiç sakinmadan sunuyor. kaybolmak ve içinde bütün kutsal olan/olmayan hikayeleri hatirlamak ve oynamak için kocaman bir sahne sunuyor. gelen çay/kahvenin sicakligini yitirmeden rolünüzü oynamak için hizlica içiyor ve dondurdugunuz oyna, biraktiginiz düsler cenderesine tekrar giriyorsunuz. gecenin korkutan ihtisami ile zamana karsi durmanin mümkün olmadigini anlayarak bir daha,zelihagibi, benim gibi "ah" ediyorsunuz. varligin cezbesi dudaklarda hüznünüzün ifadesi oluyor. ah ettim, sana ettim.zelihaettim. kirlenmis yataklarda aski ararken düstügüm bosluga "ah" ettim. varligimi senle yusuf ettim. yusufu kendime nefes ettim. nefesim nefesine, sarayin önünde. saray önü ilginç bir yer. önünde durdugunuz sanki kendi sarayiniz. isterzelihaister yusuf. kapidan giren sizin ruhunuz. hadi buyrun.