yeme-içmeye olan merakım sebebiyle i̇stanbul'un farklı semtlerini görme imkanım oluyor. bunların pek azında kuzguncuk ile kurduğum gönül bağını kurabilmişimdir. mahalle kültürünün halen yaşandığı nadir örneklerden biri olan bu bölgede, uzuncadır iyi bir pastahane eksikliği olduğunu düşünüyordum. semtin merkezi i̇cadiye caddesi üzerinde geçtiğimiz yıl açılan galette, bu boşluğu doldurmaya aday olabilir.
öncelikle mekanın adının nereden geldiğini izah etmeye çalışayım. galette (galet) fransız menşeli bir yiyecek olup, tartın ince hamurlu açılan bir türevi diyebiliriz. aynen pizza misali, açılan taban hamurun kenarları içeriye doğru birkaç santim katlanarak pişiriliyor i̇çine koyacağınız malzemeye göre tatlı ve tuzlu yapmak mümkün.
galette cafe'ye dönersek; buraya aralıklı olarak iki farklı ziyarette bulundum. i̇lkinde sahibesi gamze hanım, ikincisinde ise orada görevli olan hanımefendi gayet nazik ve ilgili davrandılar. sayabildiğim kadarıyla bir kısmı günlük değişebilen 10-15 arası çeşit tatlı ile 5-6 çeşit tuzlu ürün çıkarıyorlar. ayrıca yine paketlenmiş olarak satılan biscotti, beze, grissini gibi tatlı ve tuzlu ürünler de mevcut. emek verilip basmakalıp çeşitlerin dışına çıkan tarifler uygulanmaya çalışılmış. sanıyorum cafe fernando tariflerinden de faydalanılmış. bununla birlikte, işin lezzet kısmında yerine tam oturmayan birkaç nokta gözlemledim. i̇ki farklı ziyarette denediğim erikli galet ve kremalı limonlu pastanın hamurları bayağı kuru, yoğun ve sertçe idi. şekeri az kullanmaya çalışmalarını takdir ediyorum; yalnız, tatlılarda kullanılan ana bileşenlerin temel aromaları daha iyi hissedilse bence daha keyif verici olur. burada içtiğim çayın tadını beğenmekle birliktekahveiçin maalesef aynısını söyleyemiyorum.
galette'in dükkanı tertemiz ve yiyecekler özenle muhafaza ediliyor. fiyatlar ortalama seviyede. sonraki gidişimde tuzlu çeşitlerini de denemek niyetindeyim. gelişime açık noktaları hallederlerse kuzguncuk'un klasikleri arasına girebileceklerine inanıyorum.