garip bir günün gecesiydi. yasadiklari siradan, hissettikleri destansiydi. yükünü birakmis olmanin keyfi kapladi, bütün benligini. öylesine bir cümlenin binlerce tesiriydi. yazan bile hissedemezdi. kurtuldum dedi. kaderi o gün yeniden çizildi. heycanla paylasti yasadiklarini yenisine, hayatin yenisine. içini açti baktirdi. hadi gör; çarpan kalbimi,temizlenenvicdanimi, hafifleyen omuzlarimi. kaderim yeniden çizildi. bu sefer daha bol ve bereketli. hissetiklerim üçler, besler kirklar ve hatirda kalanlar. kosarak çikti sokaklarina, paylasmak için dudaklarinda, fincaninda. oh be, kuytu bir kösede en beyaz masada, en kalabalik ortamda. gecenin isaretleri bitmedi. seslerine kulak verirken dinledikleri, hep kendisinin söyledikleri. ey yüküm, artik ne yüksün nede benim. daha gelmeyen kahvemde seni son kez sevgiyle içeçegim. elveda.