biraz kisisel olacak. bir alman liseli olarak her onunden gectigimde red ettigim bir yerdi. kayip giden genclik, beyoglunun durgunlasmasi, artik yasayamadigim eski heyecanlar. herr mühlbaueri arayan gozlerle, hazirlikta almanca sozluge yatirilan paralari düşündüm. ah langenscheidt. ah wahrig.
neyse, objektif olarak baktığımda annas backerei alman tatlilarinin guzel ama risksiz bir temsilcisi.
berlinerleri, peynirli kekleri ve tartlari ile beyoğlundaki pastane ihtiyacimi gideriyor. kahvelericokda on planda degil almanligi ile revacta. sirf kahve icin sishanede daha uzman yerler var noir ve drip gibi.
bencokduygu kaplandim burada ve biraz da bu liseden her mezun gibi anilarimdan rahatsiz oldum. olsun allahtan almanlar tatlicilikta iyi de yiyerek rahatladim. :)
ambiyansinin (? ) neyini bu kadar ovmusler anlamadim.cokyaratici ilginc şaşırtıcı bi durum da yok