bir marka nasıl yıllar içerisinde değer kaybeder sorusunun yaşayan örneği. nerede eski caaanım shakespeare nerde şimdi garsonların masaya gelmeye üşenip kapıdan tabak uzattıkları, birbirlerine el kol tik şakaları yaptıkları shakespeare...
bugün yeniden ve son kez oradaydım. tabağımdan çıkan 2 adet taşa gerçekten çok şaşırdım. restaurant sorumlusuna tabağı ve taşları verdiğimde bana kahve ikram etmeyi önermesi değişikti :) masamda bir de suyum olduğu için hesabı istediğimde, 2 taşlı yemeğin de hala adisyonda olduğunu görünce tabii ki itiraz ettim ve sadece su için ödeme yaptım ama suyun ödemesini de onlar almadılar(!)
tamam yemeğin çoğunu yemiştim ama böcekten, saçtan hiç farkı olmayan, hijyen ve dikkatten uzak bir mutfak ürünü olan taşlı yemeği tabi ki adisyondan silmeliydiniz... mahalle esnaf lokantası bile olsa bunu yapmazdı :) açıklama ise şuydu:" sebzeler bize hazır doğranmış geliyor. hazır olduğu için yıkamamış olabilirler. ustalara söyleyeyim dikkat etsinler. "
yıkanmayan sebze? hazır ürün? başkası anlatsa inanmakta zorlanırdım. hadi canım orda öyle şeyler olmaz derdim ama değilmiş işte...
haa ama böyle bir sorun yaşamamış olsaydım şunu söyleyebilirdim: porsiyonlar standart, standart seviyede doyurucu ama lezzet beklentisini yükseltmeden gidin.