(i̇lk kaşikta aşk / ölümüne #5 puan)
sonuna kadar hak ediyor.
anlatamam. eritilmiş çikolatalı çilek kupu yedim. üzerinde beyaz çikolata topları ve krema vardı. i̇lk kaşığı ağzıma atar atmaz, (yemin ediyorum) gözüm yaşardı mutluluktan. galiba bedensel olarak böyle bir terapiye ihtiyacım varmış. ama o çikolatanın kokusu ve tadını anlatamam. kelime yok. denemeniz konusunda ısrar edebilirim.
mekanın dekoru, renkler, masalar, tabaklar, perdeler... hepsi şirinlik ötesi. en tatlış butik çikolatacı. daha iyisi yok. netim.
bir detaya hala takıldım. eritilmiş çikolata gerçekten über iyiydi. ancak karamel tadı aldık gittiğim arkadaşımla birlikte. olmadığını söylediler. ancak aklım almadı! bir çikolata nasıl kendiliğinden böyle bir tada sahip olabilir? karışım olmamasına rağmen bu kadar çok tadı nasıl içinde barındırabilir? bu konuda pek emin olamadım. ya da bu kadar iyi olabileceğine inanamadım.
not: çalışanlar gerçekten çok şeker. anlatıyorlar. dinliyorlar. kaliteli hizmet sunuyorlar. patronları da azıcık güleryüzlü olsa iyi olacak. çalışanların dükkan sahibinden daha neşeli olduğu bir mekan düşünün. i̇şte orası burası. bir yönetici, dükkan sahibi, mekan işletmecisi... her kim ise o beyefendi̇! müşterilerin yanında, çalışanları ile nasıl konuşması gerektiğini öğrenmeli! azarlamakla ilim-irfan sahibi ya da adam olunmuyor. uyarmanın da bir adabı vardır. ben olsam orada bir dakika çalışmam. kimse kimsenin dert süngeri değil.