d.ream yuzde 70'ne ortak olduktan sonra pektercihetmedigim bir italyan haline gelmisti mezzaluna. acikcasi 2013 den once ara ara gidip fena sayilmaz dedigim bir yerdi.
bugun itibari ile gercekten nedentercihetmedigime sasirmadim.
italyanca anlami gibi hersey yarim'di. acikcasi mezzaluna'nin kurulus oykusu beni hep irrite etmisti, italya'da hic bir yemek tecrubesi olmayan iki italya'nin sirf italyan olduklari icin newyork'da actiklari restaurantin bu kadar yayilmasina, ozellikle turkiye gibi italyan restaurantlarina aclik ceken ama hicbir deneyimi de olmayan ulkelerde acilmasina cok sasirmistim.
1995 yilinda girdikleri pazarda d.ream ortak olana kadar en azindan ara ara gidilebilecek bir yerken, bugun itibari ile uzak durulmasi gereken rest statusune girdi.
genel bir kalitesizlik, lezzetsizlik soz konusu. burrata nin servis sekli, kalitesi, tazeligi, kapali pizza adi altinda verilen pide, hic yakismayan bir sarap menusu.
acikcasi bir daha gidecegimi dusunmuyorum.