bir yemek mekanini ozel kilan sadece yaptigi urunun kalitesi olmuyor. pazar sabahi gittigimizde daha firini yakmamis olmalarindan duyduklari mahcubiyet, 2 yasindaki kizimizi gorunce "cocuk pide yiyemez, yandaki dukkandan corba soyleyelim" teklifleri, soyledikleri corbayi hesaba yazmamalari harbi esnaflarda gorebileceginiz karakterlerdi.
ufacik mekanda calisan cocuklar da bu isi belliki ustalarindan ogrenmeye baslamislar.
siparis vermeden ustanin yanina gittigimde "abi sana bir gunahkar, bir de kavurmali" yapiyorum deyince farkli bir siparis vermek olmazdi.
gunahkar, her cesidin oldugu yumurtali tercih edilen kendi ozel urunleri. pide hicbir pidecide gormedigim kadar yayvan. kiymasindaki kimyon acikca hissediliyor ve ayri bir tat katmis. klasik karadeniz pidesindeki kiyma harclarina gore et daha sulu, bu da pidenin citirligini ya da gevrekligini ortadan kaldiriyor.
kavurmali kapali ama dilimlenmis geldi. malzeme cok cok bol, biraz fazla bile. benim kapali pidedeki rituelimi yasamama imkan birakmamislar. kapali pidenin ustunu acip icindeki yumurtayi dagitip banarak yeme sansiniz yok yani. mekanda cay yok, ama yandaki dukkandan onu da soyluyorlar.
misafirperverlik 10 numara, pideler tatmin edici, ama istanbuldaki en iyi pideci soylemleri fazla iddiali. daha uzun sure hizmet verirler insallah.