öncelikle şunu belirteyim; ben çikolata sevmem, yani öyle idi. sonra.. sonra bir gün yolum çikolata dükkanına düştü ve asuman ile tanıştım. 'ben çikolata sevmem yhaaaa' desem de artık buna hiç kimsenin inanmayacağını biliyorum.
1. o asuman nasıl bir şeydir öyle arkadaş? 2. 'biz 2 kişi bir kup paylaşıyoruz, yetiyor' diyen 'normal' insanların aksine, 'çikolata sevmeyen' ben nefes almadan ve de dibini sıyıra sıyıra yediysem, harbiden o asuman nasıl bir şeydir öyle?
asuman ile ilk tanışmam sütlü çikolata, bol, gerçekten bol çilek, çıtır kırıntılar, krem şanti şeklinde oldu. daha sonraları bunu bitter çikolata ile de yaptıklarını öğrendim (hatta sütlü-bitter ve sütlü-bitter-beyaz karışık da yapıyorlar) bitterlisi paylaşılmayacak kadar şahane bir şey bence.
burası minnacık bir dükkan, dışarı 3 masa atmışlar, güler yüzlü tatlı çalışanları var. çilekli limonataları da çok lezzetli, tavsiye ederim.
daha sonraları mualla ile de tanıştım. onun da kendince bir güzelliği, bir cazibesi, bir çekiciliği var tabii, ama bir asuman değil, olamaz. benzemez kimse asuman'a ^^
havalar biraz ısınsa da ben moda'da asuman'la minik kaçamaklar yaşasam yine ^^