i̇lk izlenimimiz olumluydu fakat pek mutsuz ayrıldık buradan.
mevsim kış. hava oldukça soğuk. buna karşın, dışarıya açılan arka kapı, yarım saati aşkın süre açık tutuldu. isıtma sisteminin yetersizliği de eklenince, montlarımızı bacaklarımıza örtmemizi gerektirecek kadar üşüdük.
kapıyı kapatmaları için garsonumuzdan ricacı olduğumda, şu yanıtı aldım: "ama ben oradan dışarıya servis yapıyorum. elim doluyken o kapıyı açıp çıkamam."
hani öyle bir ses tonu ve yüz ifadesi de var ki sanırsın, haddimi aşan bir talepte bulunuyorum. "benden nasıl olur da böyle bir şey isteyebilirsin" havalarında...
o zaman bir arkadaşından yardım istersin, çıkacağın zaman kapıyı sana açar, değil mi?
bazen insanlar bir işletmedeki gerçek sorumluluklarını unutabiliyorlar. ben üşümek pahasına senin işini kolaylaştırmak zorunda değilim, sen servis yaparken zaman zaman biraz zahmete katlanmak pahasına benim orada keyifle zaman geçirmemi sağlamak zorundasın.
ama nasılsa zomato'daki notunuz yüksek. benim gibi birini kaçırsanız ne olur ki? nasılsa kış soğuğunda bile sigara içmek için dışarıda oturmayı tercih eden müşterileriniz var. hadi kalın sağlıcakla.